Komutanım // BXB

9. Bölüm

Hücrede oturmuş bekliyordum. Ceza mı çekiyordum evet ama her gün gelipte dövülmez ki insan

Etrafa baktım zaten bi gözüm zar zor görüyordu diğeri ise kanlıydı ve etraf bulanıktı

Yerde ki böceği elime alıp sevdim hamam böceği sevmezdim ama şuan yanımda bir tek bu vardı

"Nerden geldin sen"dedim çatallaşmış sesimle üç haftadır işkence görüyordum ve her gün farklı işkencelere maruz kalıyordum

Ayağa kalkıp yatağın üstüne bıraktım ve odada bulduğum bütün yiyecekleri önüne koydum

"Al ye bunları ama fazla yeme ölürsün" önüne küçük parçalar koyup yemesini izledim

"Ben yemiyeceğim afiyet olsun" ayağa kalkıp duvar kenarına geçtim ve sırtımı duvara yaslayıp gözlerimi kapattım

'Bulutlar yarime selam söyleyin,
Kavuşma günümüz yakınmış deyin,
Felek yardan Irak koyduysa bizi,
Gurbet elde bir başıma neyleyim,
Yardan Irak yaşınır mı söyleyin,
Gurbet elde bir başıma neyleyim,
Yardan Irak yaşanır mı söyleyin,
İçerim yanıyor yar yar, yaram pek derin,
Bana nazlı yardan aman bir haber verin,
İçerim yanıyor yar yar, yaram pek derin,
Bana nazlı yardan aman bir haber verin,"

Sesim hücrede yankılanırken yere uzandım ve elimi kafamın altına koydum

Şarkıyı söylemeye devam ederken kapının açılması ile bende o tarafa döndüm

"Sessiz ol Serdar" Berat komutandı ona arkamı dönüp kafa mı eğdim

"Denerim"sesim neden kırgın çıkmıştı ki şimdi, kapı kapanma sesi gelince ellerimi sıktım

Öylece pozisyonumu korurken kafa mı kaldırıp küçük camdan dışarı baktım

"Bir tek onu öldürmeyecektim hata ettim" ayağa kalkıp yatağa geçtim

Hamam böceği yanıma gelip elime tırmanınca biraz oynayıp yere bırakmıştım

O kadar çok nefret ediyordum ki kendimden şurda öldürebilirdim kendi mi

Gözlerimi açıp doğruldum ve üstümdeki ceketi çıkartıp Demir'e astım

Beni izliyorlardı biliyordum ayağımın altına tabure koyup boğazımdan geçirdim ve sessizce mırıldandım

"Ölsemde kurtulsam demeyin intihar edin komutanın" tabureyi ayağım ile ittim ve duvara doğru dönmeye çalıştım

Duvara dönünce serbest bırakmıştım kendimi kapının açılması sesi kulağımda yankı yaparken çoktan nefes almayı kesmiştim

Vicudum nefessiz kaldı,gözlerim görmeyi kesti, ayaklarım çırpınmaya, ağzım...ağzım şarkı söylemeyi kesti

Son gördüğüm şey Berat komutanın bacaklarımdan destek verip beni yukarı doğru kaldırmadıydı

~~~
Ani öksürükle uyandım doktorlar bana endişe ile bakıyordu ve bir yandan tedavi ediyordu

Berat komutan var diğerleri -timurda burda- korku ile bana bakarken boş boş bakıyordum yere

"Gereken her şeyi yaptık dikkat edin bir daha yapacak" doktorlar odadan çıkınca yattığım yerde sırtımı onlara döndüm