Komutanım // BXB

40. Bölüm

Gece pek uyuyamamıştım çünkü Berat her seferinde sıçrayarak uyanıyordu

Yanağına küçük bir öpücük bıraktım, uyusa bile penye mi halen sımsıkı tutuyordu "kurban olurun ben sana" boynunu öpüp kokladım

Mırıltılar çıkartıp iyice bana sokuldu elimi sırtına koyup okşadım "bebeğim hadi kalk" şuan bebekten farkı yoktu

"Beş dakika daha"gülümsedim ve yanağını öpmeye başladım dudağını kenarı kıvrılmıştı

Uyanması için ayrıldım ve yatakta doğruldum,gözlerini açıp bana baktı "gitme" elimi sıkı sıkı tuttu "gitmiyorum ama gitmemiz lazım" yanına oturdum ve kafasını dizime koydum

"Ben izin alırım benim evime gel"

"Olmaz bebeğim daha yeni geldik zaten" tereddütle baktı "gel işte" üzmek istemiyordum

"Hadi ama" gülümseyip dudağını öptüm "hadi kalk yemek ye dünden beridir açsın" gülümsedi

~~~

Abime haberi vermiştim ve eve gelmiştik zaten iki üç gün olmuştu oraya gideli, kucağımdaki koca bebeği öpüyordum

Ensesini öpünce huylanıyordu ve bende bunu kullanıp öpüyordum "ya dur huylanıyorum" belimden tutup kendime çektim

"Hadi gel bakalım yemek yapalım sana" ayağa kalkıp iyice kucağıma aldım ve mutfağa girdim

Dünden beridir yanımdan ayrılmıyordu her saniye benleydi

"Ne yapalım bebeğime" utandığı için kafasını boynuma gömmüştü,çok nadir olsada utandığı anlar oluyordu ve çok tatlıydı

"Kek yap bana"heyecanla kafasını kaldırdı "kakaolu yap" kafa mı salladım ve yere indirdim

"Birlikte yapacağız"

Malzemeleri çıkardım ve yapmaya başladım "kır yumurtayı" yumurtayı kırınca şeker döktüm

Bir güzel çırpıp köpüklendirdim

Yağ,süt,yoğurt çırpıp un ekledim kabartma tozu vanilya ve kakao döktük iyice karıştırdım

"Şimdi fırına" Berat keki fırına koydu ve bana döndü, "hadi bu olsun" arkasından sarıldım ve içeri geçtik

Koltuğa uzanır pozisyonda oturdum,Berat kucağıma oturdu ve kafasını omuzuma koydu

Eli yine penyemdeydi "bebeğim şimdi bana rüyanı anlatır mısın"göz bebekleri titredi "baştan sona" derin bir nefes alıp gözlerini kapattı

Her şeyi baştan sona anlattı gözleri dolmuştu "böyle" elimi çenesine çıkardım ve kendime çevirdim "bebeğim bu sadece bir kabus korkmana gerek yok" kendime doğru çevirdim ve ellerimi beline koydum

"Ama çok korktum" gözünden yaşlar düşmeye başladı sel gibi akıyordu bir çizgi halinde

"Şşş sarıl hadi" ellerini boynuma doladı ve kafasını boynuma koydu

Ayağa kalkıp mutfağa geçtim kek pişmişti fırını kapadım ve Berat'a döndüm

"Hadi bebeğim bak bana" kafasını kaldırmadı daha çok gömdü

"Bebeğim hayatım güzel gözlüm bak bana" tereddütle kafasını kaldırdı bir elimle tutarken diğer elim sırtındaydı

"O göz yaşlarını dökmen için bir sebep değil rüyalar gerçek değildir elbette bu da pek doğru sayılmaz ama senin gördüğün kabus,kabuslar gerçek olmaz bebeğim bu sadece uykuda gördüğünün bir ibareti şimdi dökme o güzel göz yaşlarını ben burdayım ve sadece seninim"dudağını öpüp gülümsedim