war| winrina

14/6

Jimin beni yurttan aldıktan sonra evine geçmiştik. Evde bana yemek hazırlayacağını daha sonrada Han Nehri'nin kıyısında oturup yiyeceğimizi söylemişti. Mutfağa asla beni sokmuyordu, birkaç dakika önce su içmeye gittiğimde bile kapıyı suratıma kapamış ardından kendisi bana su uzatmıştı. Neymiş efendim ne yemek yaptığını görmeyecekmişim. Salonda oturup televizyondan bir şeyler bakınıyordum. Koltuğun önündeki sehpada telsizi, tabancası ve telefonu duruyordu. Telsizinin kapalı olduğunu sanıyordum çünkü hiç ses gelmiyordu. Telefonunun çalması ile istemsizce ekrana baktığımda gördüğüm isimle elimdeki kumanda yere düşmüştü.

"Changsin Yetimhane Müdürü"

Mutfak kapısına baktım, Jimin muhtemelen içerde imluğraştığı için henüz duymamıştı. Asla yapmayacağım bir şeyi yapıp telefonu açıp kulağıma dayadım. Merak etmiştim. Çünkü dayım benim vekâletimi almadan önce iki ay Chansin Yetimhanesinde kalmıştım. Ne alakaydı Jimin'i aramaları diye düşünmeden edemedim. Hele aramızdaki bu garip ilişkiden dolayı şüphelenmiştim benimle alakalı olabilceğinden.

"Alo, Jimin hanım."

"Buyrun."

"Jimin hanım ile görüşecektim ama-"

"Bana söyleyebilirsiniz kendisi şu an meşgul."

"Anladım."

"Bu arada Bay Suho siz misiniz?"

"Evet siz kimsiniz çıkaramadım Jimin'in sesine benzemiyor."

"Kim Minjeong, muhtemelen hatırlamıyorsunuzdur. İki aylığına sizin yetimhanenizde misafir olmuştum."

Biraz sessizlik olduğunda iyice şüphelenmeye başlamıştım o sırada Jimin mutfaktan mutlu bir şekilde çıkarken beni telefonla konuşurken görünce kaşlarını çattı.

Kulağımdakinin kendi telefonu olduğunu anlayınca başta hiç sinirlenmeden sormuştu.

"Kim arıyor?"

"Şey- Yetimhaneden."

Dediğimle Jimin kaşlarını geri çatıp ani bir reflekse telefonu kulağımdan çekti ve bana ters bir bakış atarak mutfağa gitti. Neden böyle davrandığını anlamasam da hareketleri beni daha çok şüphelendiriyordu. Mutfaktan çıktığında birden üstüme yürüyüp bağırmaya başlamıştı.

"Neden telefonumu açıyorsun?"

"Sorun olcağını düşünmemiştim."

"Sorun değil zaten Minjeong ancak önemli bir şey belki hadi Aeri arasa ya da normal ismi yazan biri arasa tamam diyeceğim aç yetimhaneden arıyorlar ne diye açıyorsun? Telefonu bana neden getirmiyorsun anlamıyorum gerçekten."

"Jimin sakin olur musun? Neden bu kadar gerildiğini anlamadım. Yanlış bir şey yaptığımı düşünmüyorum. Kız arkadaşın değil miyim ne söylenecekse bana da söyleyebilir diye düşündüm. Ama benden daha fazla sakladığın bir şey varsa bilemeyeceğim özelliklede zamanında benim iki ay kaldığım yetimhane olunca kendimi tutamadım."

Son sözümü söyleyip bu sefer bünyeme gelem sinirle onu teğet geçmiş kapıya ilerlemiştim.

Arkamdan adımlarını hissetsemde durmadım ve kapı kolunu kavradım. Kolumdan tutup kendine çevirdiğinde bedenlerimiz arasında çok mesafe kalmamıştı.

"Senin orada kaldığını bilmiyordum bile."

Kahkaha attım. "Jimin dalga mı geçiyorsun benimle kaza olduğunda tüm belgelerime sahiptin bilerek beni bulmadın nerede olduğumu biliyordun kendi ağzınla söyledin şimdi ya benle ne alakası olup olmadığını ki benle alakası olduğuna yüzde yüz eminim çünkü seni ilk defa böyle gergin görüyorum."