[ සෙනුලි pov]අලුත් දවසක්,අලුත් උදෑසනක් වගේම අද මට ජීවිතේ විශේෂ දිනයක්. අවුරුදු 6 ක්ම ඉදපු ඉස්කෝලෙන් මාව නගරෙ ප්රසිද්ධ බාලිකා පාසලකට දාන්න මගේ දෙමව්පියො තීරණය කරා.
මම! සෙනුලි හසන්යා කරුණාරත්න.
අවුරුදු 13 ක් වෙච්ච මන් හැදුනෙ වැඩුණෙ නුවර. අම්මා තාත්තා අක්කා මගේ පවුලෙ අය වෙනකොට මන් තමා ගෙදර බාලයා වුණේ. පවුලෙ හුරතලා වගේම ගෙදර කොලු පැටියෙක් නැති එකේ අඩුව ගෙදර අයට මන් දැනෙන්න නොදුන්නා. මොකද අක්කා එක්ක බලද්දි මන් සම්පූර්ණයෙන් වෙනස් චරිතයක් වුණා. අක්කා මට වඩා අවුරුදු 3 ක් වැඩිමහල් වුණා වගේම එයා හරිම සන්සුන් ලැජ්ජාශීලි චරිතයක් වුණා. ඒ අතරින් මන් දගකාර කටකාර පොඩි කෙලි පැටියෙක් වුණා.අක්කා දැන් ඉගෙන ගන්නෙ මාව අලුතෙන් දාන්න යන ඉස්කෝලෙමයි. මන් කලින් ගියේ සාමාන්ය මිශ්ර පාසලකට වෙද්දි ඒ ඉස්කෝලෙ මන් හරි ප්රසිද්ධ චරිතයක් වුණා. මන් කා එක්කත් මිත්රශීලී වුණා වගේම අවංක හදවතක් තියන කෙනෙක් මන්.හුම්!
අම්මා තාත්තා එක්ක සමගියෙන් හිටිය අපි සාමාන්ය මධ්යම පාන්තික පවුලක් විදිහට සතුටෙන් හිටියා. තාත්තා හොදට ඉගෙනගත්ත හොද ඉංජිනේරුවරයෙක් වගේම අම්මා මගදි ගුරු වෘත්තිය අත ඇරියෙ මායි අක්කයි වෙනුවෙන් කියද්දි මටනම් එන්නෙ අම්මා ගැන ලොකු ආදරයක්. ආදරය එලියට පෙන්නන්න මන් අකමැති වුණත් පුලුවන් හැම වෙලාවෙම අම්මට තාත්තට උදව් වෙන එක මගේ පුරුද්දක්. අක්කනම් ඉතිම් ඉන්නෙම වාසියට තමා හ්අ!කමක් නෑ මගේ අක්කනෙ....
..............
"කෝ සෙනූ!....ටයි එක දාන්න එන්න"
උදේම නැගිට්ට මන් ඉක්මනට මූණත් හෝදන් ලෑස්ති වෙන්නෙ අද තමා අලුත් ඉස්කෝලෙට යන පලවෙනි දවස.අම්මානම් උදෙන්ම නැගිටලා කෑමත් හදල ඉවරයි. ඔය කතා කරන්නෙ ටයි එක දාන්න. මන් ටයි දාන්න දන්නෑ අනේ. කලින් ඉස්කෝලෙ ටයි තිබ්බෙ නෑනෙ. කොටු කරනෙ තිබ්බෙ.හුම්!
"එනවා අම්මා..."
"ආහ්...ඔය ඉන්නෙ හැඩට අලුත් uniform එකට. ඕකෙ කුණු ගාගන්නවා එහෙම නෙවේ"
"හා...හා...බඩගිනියි කවන්නකො "
"ඉන්න ඉන්න...දැන් පාඩම් කරලද ඉන්නෙ? Exam එකටමනෙ යන්නෙ දරුවො?"
YOU ARE READING
සුසුම්.
Romans"ඇයි එහෙම කරේ?..මොකක්ද හේතුව?" ".........." "මට තේරෙන්නෑ ...ඇයි අපිටම මෙහෙම වෙන්නෙ?"