🩵දැනීම

92 10 1
                                    

ඇත්තටම මන් වැඩිපුරම පිස්සු නටපු අවුරුද්දක් තමා ගිය අවුරුද්ද කිව්වොත් හරි. හිරුෂිලා එක්ක එකතු වෙලා pts වලට කේක් හැදුවා,පැල හිටෙව්වා. ඔය මොනවා කරත් බෙර ගහන්නැතුව ඉන්නම බෑනෙ. ඉස්කෝලෙ band එකත් පරාදයි අපි බෙර ගහද්දි. මැඩම්ලටත් දැන් මාවයි හිරුෂියි පේන්න බෑ දාංගලේ කියලා.

මොනවා උනත් මන් ඉගෙනීම නම් අත් ඇර ගත්තෙ නෑ. ගෙදර ගියපු ගමන් තරගෙට පාඩම් කරපු එක විතරමයි කරේ. ඒ දේවල් මතක් වෙද්දිත් ආඩම්බරයි.හැමදාම විභාගෙට ප්‍රශංසනීය ගන්න මායි හිරුෂියි අමතක කරේ නෑ.
.
.
.

කාලය ගෙවෙනවා දැනෙන්නෙ නෑ. අවුරුද්දක්ම ගිහින් දැන් අපි 10 වසරට පය තියනවා. මේ වසර තමා ඇත්තම කිව්වොත් මගේ ජීවිතේ හැරවුම් ලක්ෂය. ක්හ්ම් ක්හ්ම්!!! OL නිසා.හුම්!

"මේ සෙනුලි. අද කලින් යන්න ඕනනේ ඉක්මනට ලෑස්ති වෙන්න පුතේ. අද පන්ති බෙදන නිසා ඉක්මනට යන්න"

අම්මා උදේ පාන්දරම කෑ ගහන්න ගත්තෙ මන් අඩ නින්දෙන් එහෙට මෙහෙට වෙවී ඉන්නකොට. අද තමා අලුත් වාරේ පටන් ගන්න දවස. කලින් හැම අවුරුද්දකම එකට හිටපු යාලුවො මාරු කරල පන්ති බෙදනවා කිව්වා මේ 10 වසරට. මටනම් ලොකුවට අවුලක් තිබ්බෙ නෑ. හැබැයි මන් අවුරුදු ගානක් එකට හිටිය set එක නැති වෙයි කියන බය නම් ලාවට තිබ්බා.

කොහොමින් කොහොමහරි කාලා බීලා ඔක්කොම කරල වෙනදටත් කලියෙන් ඉස්කෝලෙට යාගන්න පුලුවන් වුණා. ඉස්කෝලෙට ගියපු ගමන් මන් කලින් අහ ගත්ත විදිහට 10 සෙක්ෂන් හොයා ගෙන ගියේ කටින් කෙල ගිල ගිල. මොනව වෙයිද මන්ද අප්පා.

මන් එතනට යනකොට එතන එකම යුද්ධයයි. ලමයි පොර කකා මොකක්ද notice එකක් බලනවා. මන් බෙල්ල උස්ස උස්ස බැලුවෙ මෙතන මොකක්ද වෙන්නෙ වගේ හැගීමකින්.

"අඩෝ good morning සෙනුලි!"

හම්මේ ඉතින්. උදෙන්ම දෙයියො දැක්ක වගේ හිරුෂියා කලින්ම ඇවිත්.

"Good morning! මොකක්ද බන් මේ වෙන්නෙ?"

"අහ් බන් මේ පන්ති බෙදල නම් list දාලා බන්. මන් බැලුවා. උඹයි මායි C එකේ ඒ. ගැම්මක්!"

ඒක කිව්වත් හරි මට එතන උඩ පැනලා කෑ ගහන්න හිතුණා. මන් ඒ සතුටට හිරුෂිව ලාවට බදා ගත්තා.

සුසුම්.Where stories live. Discover now