17.Bölüm

5.9K 437 32
                                    

🍂

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🍂

Yanıma oturan Emreye bakıyordum. Hiç bir şey olmamış gibi yemeğini yemeye devam ediyordu. Şimdiye kadar kimsenin huzurunu kaçıracak bir şey yapmamış olması şaşırtıcıydı.

Diğer yanımda oturan Ahsenin tabağındaki lokmaları kolay yesin diye küçülttüm. "Dayı"dedi Erdeme bakarak Ahsen

"He gülüm"dedi yemeğinden başını kaldırıp dikkatini Ahsene veren Erdem.

"Sen büyüyünce ne olcan?"demesiyle masada ki herkes güldü.

"Amcam zaten kocaman"dedi Belinay kıkırdayarak

"Tır şoförü olacağım"dedi Erdem alayla

"Dalga geçme çocuğumla"dedim hayıflanarak

Ahsen anlamaz gözlerle bakarken Erdem tekrar konuştu "Doktor olacağım dayım"

"Hmm"deyip ymeğine döndü . Meraklıydı. Kesinlikle bu çocuk Suna'nın kopyası gibiydi.

Masada dönen muhabbetten sonra ortam gayet sakindi şuan. Kızlar yemeklerini yarıda bırakıp oyun alanına uçmuşlardı bile. Bizde tatlılarımızı yerken biraz daha sohbet etmiştik "Taşınıyoruz"dedi Tufan abim yeni konuyu açarak

"Nereye?"Diye sordum merakla

"Sana daha yakınız. Evimiz yine müstakil ama o evde hatırlamamız gereken anılarımız oldu. Bu oturacağımız evi tamamen kendi kazancımızla aldık. 4 kardeş olarak birikimlerimizden kattık. Alışmışız bir arada yaşamaya Yavuzun yakında düğünü var Seda da istiyor bizimle yaşamak. Sümeyranın zaten canına minnet . İleride Emrenin hayatına girecek olan kadın isterse bizimle yaşar. İstemezse bakılır."dedi Tufan abim

"Birazda diğer eve sen gelmek istemezsim diye düşündük. Bu ev tamamen bizim her zaman gelmen için bir evin var bunu bilmen için"dedi ilayda abla

Çok ince düşünmüşlerdi. "Yardım gerekirse taşınmanızda ederim"dedim sessizce

"Yok güzelim, bir işte Belinayı sana bırakırız diye düşündük. Bir firmayla anlaştık ama özel eşyalarımızı kendimiz görüreceğiz. O esnada arada kalmasın çocuk "dedi Tufam abim

"Her zaman bırakabilirsiniz"dedim tebessümle

"Hazan"dedi yan tarafımdan Emre . Şaşırmamıştım. Konuşmasını bekliyordum. Onunla konuşmayı bende istiyordum. Hadi bakalım

"Efendim"dedim yönümü ona dönerek

"Üst katta çok güzel bir teras var bana çay içerken eşlik eder misin?"dedi

Kibar sormuştu. Aşifteler , yolun yolcusular yoktu. Bu biraz şaşırtıcıydı.

"Elbette"dedim dik duruşumu bozmadan

Erdem belime elini koydu "Rahatsız olduğunu hissettiğin ilk dakika aşağıya iniyorsun"dedi

Kafamı sallayıp ilayda ablaya döndüm "Ahsene bakarak olur musun?"

HAZAN | Gerçek aileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin