Hazan, Annesinin ölümünden sonra dayısının zulmünden kaçan , bilmediği babasını bulan bir kadın, gerçek ailesiyle yaşadıkları, bir yandan anne olmaya çalışırken. Bir yandan kardeş olabilecek mi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Dedublüman/ Sen bilmezsin'
🍂
Hülya Hanımın attığı konuma doğru ilerliyorduk. Aslan arabayı kullanıyordu ama stresi belliydi. Ahsen bir şey bilmesede ortamın gerginliğinin farkındaydı.
Lüks bir evin önünde korumalar tarfından açılan kapılar eşliğinde girdiğimiz avluda arabayı park edip dolanıp kızını kucağına alan ve kapımı açarak elini uzatan kocama bakıyordum. İnip elini tuttum. Benim yanımdaydı. Avuçlarım terliyordu.
"Hoşbulduk"diyerek ilerledik. Bir kaç çalışan göze batıyordu. Durumları çok çok iyiydi. Salona geçtiğimizde hepsi ayağa kalktı . Bir kişi hariç, sanırım o Emre beydi. Şuan bu odada saygı sınırını aşmadan bana verdiği tepkiyle, en doğru tepkiyi veren kişi oydu bence. Bende onun konumunda olsam onun gibi olurdum sanırım.
Aydın bey diğer kardeşleri de tanıttı. Erdemle aynı yaştaydık. Annelerimiz aynı zamanlarda hamileydi eğer kardeşsek çok garipti. Tıp okuyormuş oda abisi gibi. Biraz soğuktu , belki de yapısı buydu.
Zümra ise ablasına çok benziyordu. İkisi de çok güzeldi. Bence annelerinden almışlardı güzelliklerini, Dilan hanımda çok güzeldi. Yaşına, bu kadar çocuğa rağmen bakımlı ve özenliydi. Sıcak karşılamıştı beni Zümra . Yüzü zaten hep güleçti bence . Bana abla demesi bile çok hoştu . "Belinay Ahsenle tanıştın mı kızım?"dedi Tufan bey
"Gel Ahsen sana bebeklerimi göstereyim"diyerek elini tuttu. Ahsen hemen babasına döndü. Aslanın izniyle salonda görebileceğimiz bir yerde oynamaya başladılar. Aslanın bir gözü ordaydı. Canım benim
"Eşim İlayda" dedi Tufan bey . Kafamı sallayarak tebessüm ettim. Çok samimi bir gülüşle karşılık aldım
"Hadi abi . Akşama kadar bekleyecek halim yok! "dedi Emre bey
"Emre!"Dedi hızla Aydın bey "Ne konuşmuştuk"
"Hadi!"dedi sadece Emre bey . Babasına benziyordu. Hepsi benziyordu. Bir tek Erdemin gözleri annesi gibi maviydi. Diğerleri Aydın bey gibi kahve gözlüydü.
Elindeki hastane adı yazan kapalı zarfı açtı. Güzelce okudu. "Pozitif. Aydın Göktürk ve Hazan Arıkan arasında %99,96 ihtimalle biyolojik bağ bulunmaktadır"dedi Yavuz bey
Hızla ayağa kalkarak sinirle soluyarak odadan çıkan Emre bey pek umrumda değildi şuan. Aydın bey yüzüme baktı dikkatlice. " sarılabilir miyim?"dedi
Kafamı salladım. Altı çocuğuna bakan , arkasında duran adam. Aşkından öldüğü kadının canından birinede bakardı. Bence onun suçu yoktu. Ya kader bizi ayrı düşürdü. Yada birileri kader bizi ayrı düşürsün diye bir şeyler yaptı. Hangisiydi bilinmez ama artık babam vardı
