गंगाराम 🌺 ( 4 )

2K 23 2
                                    

माझ्या तोंडा मधुन शिरप्या चे नाव ऐकताच वासंती काकी चे दचकली होती. तिचा राग शमला होता. माझ्या वरती आवाज चढुन बोलणारी वासंती, माझ्या समोर नजर झुकवून शांत उभी राहिली होती. मी तिच्या यौवना कडे कामांग्ध नजर ने पाहत होतो. गाऊन मधुन तिचे टंच स्तनांचे उभार मस्त उठुन दिसत होते. मी तिच्या मादक देहा कडे बघुन माझे डोळे शेकवत होतो. वासंती काकी काही वेळाच्या शांतता नंतर मला हलक्या आवाजात बोलली. " हे समध, तुला कसे कळाले... "

मी तिच्या कमरेत अलगद हात घातला आणि वासंती काकी ला माझ्या जवळ खेचली. इतक्यात तिला देखील माझ्या भावना लक्षात आली होती. म्हणुन तिने जास्त काही विरोध केला नाही. मी तिच्या चेहऱ्या वरुन हात फिरवत. तिला बोललो." तुझ्या ठोक्या ने, ज्याला तु नी... आपला बोचा दिला होता, मारायला... रांंड साली.. त्या दिड दमडी च्या मोलगडी ला आपली गांड देताना लाज नाही वाटली. समध्या घराण्याची अब्रु वेशी वरती टांगली... भेंन्चोद तुनी... हे समधा काका ला सांगतो. आणि तुझ्या गांडी वरती लात मारुन हकलुन लावतो. मग समजेल तुला.. अशी पण लय चरबी हाय... तुझ्या गांडी मध्ये साली.. "

वासंती काकी ला राग तर भरपुर येत होता. पण सध्या तिची दुखती नस माझ्या हातात होती. अशा परिस्थिती मध्ये माझ्या समोर आवाज चढवणे किंवा मला काही बोलणे, तिच्या साठी योग्य नव्हते. म्हणुन ती माझी बोलणी आणि माझ्या शिव्या गप गुमाने एखाद्या बाजारु रांड सारखी ऐकत होती. तिला चांगले ठाऊक होते की, हि गोष्ट जर का बाहेर आली. तर नुसती तिच्या गांडी वरती लाथच पडणार नव्हती. लोकांनी तिच्या तोंडात शेण भरले असते. अशी पण शिरप्या सारख्या दिड दमडी च्या मोलगडी खाली झोपुन, माझ्या नजर मध्ये तिची लायकी एका वेश्या पेक्षा कमी नव्हती.

तिच्या कमरे वरचा माझा हात... आता हळुहळु खाली सरकत तिच्या ढुंगण वरती आला होता. माझा दुसरा हात देखील तिच्या चेहऱ्या वरुन खाली सरकत... तिच्या कडक स्तनांवरती पोहचला होता. माझ्या समोर अशा परिस्थितीत उभे राहयला. वासंती काकी ला अवघड ल्या सारख वाटत होते. म्हणुन ती माझ्या तावडी तुन सुटण्यासाठी धडपडु लागली होती. आणि माझी पकड हलकी होताच, ती माझ्या तावडी मधुन सुटली आणि मला अगदी रडकुंडी ला येऊन बोलली." हे समध काकांना, सांगु नकोस... माझे आयुष्य बरबाद होईल.. माझा संसार उध्वस्त होईल.. या पुढे त्या हरामखोर चा थोबडा देखील बघणार नाही... फकत या वेळी माझी चुक माफ करा.. "

रामराम गंगाराम ( सिझन वन ) Where stories live. Discover now