रामराम गंगाराम ( सिझन वन )

गंगाराम 🌺 ( 17 )

पाटलीण बाई च्या सोबत झालेल्या पाशवी संभोगा नंतर तिच्या अंगात उभा राहणाची देखील शक्ती उरली नव्हती. त्या अज्ञात स्थळा वरुन मी गाडी एका वस्ती जवळ थांबवली. आपले कपडे घालुन, मी पाटलीण बाई च्या अंगा वरती कपडे घालण्यात मदत करायला लागलो. तशी तिने रागाचा भरात माझ्या एक जोरात कानाखाली बजावली. तिचा हा राग सहाजिक होता. म्हणुन मी देखील त्या वरती कोणती हि प्रतिक्रिया दिली नाही आणि गाळ चोळत गाडी च्या पुढच्या सीट वरती येऊन बसलो होतो. पाटलीण बाई रागाने मला बोलली. " झाले का मादरचोद, तुझ्या मना सारखे भोसडी च्या... झवुन झवुन फार माझ्या अंगाची विल्हेवाट लावली. त्या आयघाल्या कुत्रांनी.. साले कधी वाटतं बायकांना झवले नव्हते.. भिकारचोट कुठले.. आणि हे समध झाले भेंन्चोद तुझ्या पायी.. "

मी धाडस केले आणि पाटलीण बाई ला बोललो. " ह्यात माझी काय बी चुक नाय हाय. तुम्हाला हाऊस होती ना, स्वतः चे पाणी काढायची.. योग्य टायमाला निघालो असतो. तर ह्या तुमची दुर्गत झाली नसती... हि समधी तुमची खाज होती."

पाटलीण बाई ओरडत मला बोलली. " होय भोसडी च्या, समधी माझी चुक होती. तु लवड्या काय बी केले नाय.. मीच तुका इकडे घेऊन आली ना माझी खाज मिटवायला. पण कोणा पुढे आता तुझे हे तोंडाचा गटार उघडु नको.. म्हणजे झाले नाय तर तुझी गांड कशी मारायची मका माहीत हाय.. चल आता घराकडे भोसडी च्या, नाय तर आणखी कोणी तरी येऊन परत माझीच मारुन जायची... तुला काय तु बसुन राहशील भोसडी च्या माझी गांड कशी मारता ते बघत.. लवड्या.. "

तोंडाला तोंड लाऊन वाद वाढवण्या पेक्षा मी गपचुप गाडी चालु केली. पाटलीण बाई ने आपला अवतार नीट केला आणि घरच्या लोकांना काय सांगावे. ह्याची एक गोष्ट बनवली ज्यात आमच्या दोघांच्या बोलण्यात साम्यता आली पाहिजे होती. काही वेळा नंतर आम्ही घरी पोहचलो. घरात कोणी अजुन आले नसल्याने, पाटलीण बाई ने सुटके चा निश्वास टाकला. कोणाला काही सांगायची गरज नाही असे मला सांगुन निघायची सुचना दिली.