"သမီးရေပြီးပြီလား"
"ဟုတ်မေမေ၊ခြေအိတ်ရှာနေတာခဏလေး"
"ဘယ်ခြေအိတ်လဲသမီး"
"ဖေဖေမွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးထားတာလေးလေ"
"အဲ့တာလေးကလျော်ထားတယ်သမီးရဲ့"
"ဟင့်..အဲ့တာဆိုတစ်ခြားဟာဝတ်ရတော့မယ်"
"ငါ့တူမရေမြန်မြန်လုပ်ဟ၊ဒေဝီကစောင့်နေရတာအားနာစရာကြီး"
"ဟုတ်ဟုတ်လာပြီလာပြီ"
အိမ်ပေါ်လှေကားကနေကလေးသဖွယ်ပြေးဆင်လာတဲ့ကလေးမကျလူကြီးမကျလေး၊ဝတ်ထားတာကလည်းကလေးလိုဘဲဟူဒီနဲ့ဘောင်းဘီရှည်နဲ့၊တော်သေးတာပေါ့မိုးရာသီမို့သာနွေရာသီဆိုဘယ်လောက်ပူလိုက်မလဲ
"သမီးဟူဒီကြီးကမပူဖူးလား"
"အောက်မှာတစ်ထည်ပါတယ်မေမေပူရင်ချွတ်ပလိုက်မယ်ဟီး"
"ကောင်းပါပြီရှင်"
"ဒါဆိုသွားကြမယ်လေ"
"အွန်းဒေဝီ"
ကားပေါ်တက်ကာ၁နာရီကျော်လောက်မောင်းရသည့်နေရာသို့ခရီးနှင်ခဲ့သည်။
တောကျကျနေရာလို့ပြောရမလားဘေးတွေမှာတောအုပ်ကလွှဲကျန်တာဘာမှမရှိလူဆိုလိုတစ်ယောက်တစ်လေတောင်မရှိပေ။
"ဘယ်သူနဲ့တွေ့ချင်လို့လဲရှင့်"
"ဆရာမကြီးနဲ့တွေ့ချင်လို့ပါ"
"ဘယ်သူလို့ပြောပေးရမလဲရှင့်"
"စောဒေဝီလို့ပြောလိုက်ပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
ခဏအကြာ
"ဒေဝီလေး"
"ဆရာမကြီး"
"ခုမှဘဲလာတော့တယ်ကွယ်"
"ဟုတ်တယ်"
"ဟင်....သူကဘာလို့ပါလာတာလဲ"
"သူကဆရာမကြီးဆီအကြားအမြင်လာမေးတာ"
"ဒါဆိုသမီးပြန်ပါ"
"ဘာလို့လဲ"
"မကောင်းတဲ့ခံစားချက်ရနေတယ်"
"ဆရာမကြီးရှိနေတာဘဲနောက်ပြီးမပြန်ချင်သေးဖူး"
"ဒါဆိုဧည့်ခန်းထဲတင်စောင့်နေလိုက်"
"ဟိုကလေးနဲ့သူ့မိသားစုအနောက်ကလိုက်ခဲ့ပါ"
YOU ARE READING
စိန်ပန်းပွင့်ပင်အောက်မှအမှတ်တရ
Romanceဟန်နီဘယ်ဘဝရောက်ရောက်ကျွန်မရှေ့ကိုပြန်ခေါ်မယ် #စောဒေဝီ ချမ်းသာသူနဲ့ဆင်းရဲသူတို့မေတ္တာမျှရင်တောင်ပေါင်းဖက်နိုင်ပေမယ့်သခင်မလေးနဲ့ကျွန်တော်မျိူးတို့ကတော့မိန်းကလေးချင်းဖြစ်နေလို့ခွဲခွာခံခဲ့ရတယ် #ပိုးဟန်နီ
