"လှလိုက်တာ"
"ဟီး"
"မင်းကမလုပ်တတ်ဖူးသာပြောတယ်အခုလိုကျတော့ပါရမီပါသလိုဘဲ"
"ကျေးဇူးပါအန်တီ"
"ကဲဒါဆိုရင်ပြီးပြီနော်"
"ဟုတ်"
"ဒါနဲ့မင်းကိုမေးစရာရှိတယ်"
"ဟုတ်မေးပါ"
"မင်းလူဝင်စားတယ်ဆိုတာကိုယုံလား"
"ရှင်..."
"တို့မေးတာကလူဝင်စားတာကိုယုံလားလို့လေဘာဖြစ်လို့အဲ့လောက်လန့်သွားတာလဲ"
"ဟို...အရင်းမရှိအဖျားမရှိထပြောတော့အံဩသွားတာပါ"
"ဟန်နီမောင်"
"ဟင်"
"..."
"အယ်တော်"
မျက်ဝန်းထဲမှာမျက်ရည်တွေအပြည့်နဲ့ကြည့်နေသည့်စောကိန္ဒြေ
"ငါထင်သားဘဲ...ငါထင်သားဘဲ"
အနှစ်၂၀ကြာဝေးကွာနေသည့်သူငယ်ချင်းတွေဖက်ကြသည့်အတိုင်းစောကိန္ဒြေသည်ပိုးဟန်နီကိုဖတ်လိုက်သည်။
"ဟင့်.."
လူတွေအမြင်အမြဲတမ်းမာကျောနေသည့်မိန်းမငယ်လေးဟာသူ့သူငယ်ချင်းကိုတွေ့တော့ဖက်ကာငိုနေလေသည်။
"ကိန္ဒြေ"
"ငါသတိရနေခဲ့တာနင်သိရဲ့လား"
~
"ခုလိုလုပ်လို့မရဖူးသမီးတော်"
"ဘာလို့လဲ"
"မိန်းကလေးချင်းလူသိရှင်ကြားစေ့စပ်ထားပြီးမှခုလိုဖျက်တယ်ဆိုတော့ဒီအိမ်တော်မျက်နှာကိုအိုးမဲသုတ်လိုက်သလိုဘဲစောဒေဝီ!"
"မရဖူးမယ်တော်၊ခုစေ့စပ်ထားတဲ့သူကလူလိမ်၊အဲ့တာကြောင့်သူနဲ့သမီးတော်စေ့စပ်ထားတာပါဖျက်မယ်"
"မင်းမှာဒီလိုလုပ်ခွင့်မရှိဖူးစောဒေဝီ"
"ဘာလို့မရှိရမှာလဲဒါသမီးတော်ဘဝသမီးတော်အိမ်ထောင်ရေး!!"
"ညဉ်းလုပ်ချင်သမျှဆိုငါခွင့်ပြုမယ်ဒါပေမယ့်ငါကိုတစ်ခုပြန်လုပ်ပေးရမယ်"
"လုပ်ပေးနိုင်တာဆိုလုပ်ပေးပါ့မယ်"
"ညဉ်းမြတ်မင်းနဲ့လက်ထပ်ရမယ်"
YOU ARE READING
စိန်ပန်းပွင့်ပင်အောက်မှအမှတ်တရ
Romanceဟန်နီဘယ်ဘဝရောက်ရောက်ကျွန်မရှေ့ကိုပြန်ခေါ်မယ် #စောဒေဝီ ချမ်းသာသူနဲ့ဆင်းရဲသူတို့မေတ္တာမျှရင်တောင်ပေါင်းဖက်နိုင်ပေမယ့်သခင်မလေးနဲ့ကျွန်တော်မျိူးတို့ကတော့မိန်းကလေးချင်းဖြစ်နေလို့ခွဲခွာခံခဲ့ရတယ် #ပိုးဟန်နီ
