ချစ်ရသူကိုဆုံးရူံးလိုက်ရပြီဆိုတဲ့စိတ်ကြောင့်ဆက်မနေနိုင်တော့ကာလှည့်ထွက်လာမိသည်။ထိုအချိန်...
"အ.."
"အာ..ဆောတီးနော်ငါမမြင်လိုက်လို့စောကိန္ဒြေ"
ဝတ်ပုံစားပုံနှင့်မျက်နှာအမူအရာကိုကြည့်ကာစောကိန္ဒြေပါးစပ်မှ...
"ဟန်နီမောင်"
"ညီမလေး"
"ဪအစ်မ"
"နောက်ကျလိုက်တာအစ်မတောင်စေ့စပ်ပြီးပြီ"
"လမ်းမှာကားပိတ်နေလို့ရယ်"
"ဒေဝီငါတို့ပြန်တော့မယ်ဟိုမှာနင့်တူမဘာဖြစ်သွားလဲမသိထွက်သွားလို့"
"နင့်အစ်မတို့ကိုထားခဲ့လိုက်လေ"
"အဆင်ပြေပါ့မလား"
"ဘာလို့မပြေရမာလဲ"
"အွန်းအဲ့တာဆိုထားခဲ့လိုက်မယ်"
"ငမောင်နင်ငါ့ကိုမနှုတ်ဆက်တော့ဖူးလား"
"စောကိန္ဒြေငါသွားပြီ"
"အေးအေး"
"ခုမှ....ခုမှစောကိုပြန်တွေ့ရလို့ဝမ်းသာနေတာလေဘာလို့လဲ...ဘာလို့လဲ"
"တူမလေး...တူ..ဟောဒီရောက်နေတာလား"
"..."
"အယ်...ဘာလို့ငိုနေတာလဲ၊ခိုင်းမိလို့လား"
"ဟင့်...လေးမောင်"
"ဘာဖြစ်တာလဲတူမလေးရယ်"
"ဟင့်...ထပ်ပြီး...ထပ်ပြီးဆုံးရူံးရပြန်ပြီထင်တယ်လေးမောင်"
"ဘာဆုံးရူံးရတာလဲ"
"ဟင့်..."
~
"ဟောသမီးလေးလာပြီလား"
"ဟုတ်ကဲ့မယ်တော်"
"ဒီမယ်လေသမီးအစ်မရဲ့စေ့စပ်ထားသူနွေဦးကြိုင်တဲ့"
"အစ်မနင်ပြောတဲ့တစ်ယောက်လား"
"အွန်း"
"နွေဦးကြိုင်ဒါကစောဒေဝီရဲ့ညီမစောကိန္ဒြေတဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ခုလိုတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"
ဟင်..ခုလိုတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်တဲ့ခုမှတွေ့ဖူးတဲ့လူလိုကြီးဘဲ...အစ်မပြောသလိုဆိုအဲ့တစ်ယောက်ငါဘယ်သူဆိုတာသိရမာပါ
YOU ARE READING
စိန်ပန်းပွင့်ပင်အောက်မှအမှတ်တရ
Storie d'amoreဟန်နီဘယ်ဘဝရောက်ရောက်ကျွန်မရှေ့ကိုပြန်ခေါ်မယ် #စောဒေဝီ ချမ်းသာသူနဲ့ဆင်းရဲသူတို့မေတ္တာမျှရင်တောင်ပေါင်းဖက်နိုင်ပေမယ့်သခင်မလေးနဲ့ကျွန်တော်မျိူးတို့ကတော့မိန်းကလေးချင်းဖြစ်နေလို့ခွဲခွာခံခဲ့ရတယ် #ပိုးဟန်နီ
