17.Bölümm

6.8K 362 401
                                    

Merhabaaaaa.


Bölüme geçmeden önce voltelerseniz sevinirim.

İYİ OKUMALAR.

.

Bölüm fotoğrafı;

Bölüm fotoğrafı;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

11.08.24

.

Fazla rezil olmuştum.

Evde yemeği beklediğimiz adamı kapıda bekleyip bir de aç tavuk gibi süzmüştüm.

Şimdi de kapıda hâlâ bekletiyordum.

Merak ettiğimden daha iyisiydi!

Utanarak gözlerimi kaçırıp kapıyı geçmesi için açtım. "Kusura bakmayın, bilmiyordum."

Bana nazik bir şekilde gülümsedi. "Önemli değil, hanımefendi."

Dedikten sonra ise içeriye geçmişti. Kapıyı kapatırkende kendimi sövmeyi unutmamıştım.

Kendimi toplayarak yanlarına gittim. Salona girdiğimde Aybars koltuklardan birine oturuyordu. Kaya abimin yanı boş olunca onun yanına oturdum. O da hemen elini belime sarıp kendine çekti.

"Eee, oğlum. Nasılsın? İyi misin?" diye konuşmaya başladı Defne hanım.

Aybars hafif gülümseyerek, "İyiyim, Defne hanım. Siz nasılsınız?"

Bana ima yapmaya çalışarak, "İyi olmaya çalışıyoruz işte. Başımızdaki belalar ile uğraşıyoruz."

Kaya abim imayı fark etmiş olmalı ki beni daha sıkı sıkı sardı. Varlığını, yanımda olduğunu belli etti.

Aybars'da bana olan imayı fark etmiş olmalı ki ilk bana daha sonra Defne hanıma baktı. "Başıma bela dediğiniz basit bir ihale. Ondan da kurtuldunuz. Olduğunuz halinize şükredin."

Defne hanım baya bir bozulmuştu. Aybars'a bakarak kendisine gülümsedim. Teşekkür amaçlı ile.

O da bana gülümseyerek karşılık verdi.

Beni koruması hoşuma gitmişti. Beni tanımıyordu, belki de söylenenlere göre tanıyordu ama beni korumuştu.

Cenk aniden söze girdi. "Basit dediğin ihale bizi bitirebilirdi, Aybars. Sen olmasaydın şuan ne halde olduğumuzu düşünemiyorum bile. Teşekkür ederim sana."

LavinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin