လဝန်းက စျေးသွားဝယ်တာကြောင့် အိမ်မှာPhoenixတစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့သည်။Phoenixကscreenပေါ်ကcallတစ်ခုနှိပ်လိုက်ပြီး ဖုန်းဝင်တာနဲ့တစ်ဖက်က
"Hello ဆရာ"
"omm"
"ဆရာ..ဆရာဘယ်မှာလဲ..ကျွန်တော်အခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်"
"ခန..မလာနဲ့...ငါပြောတာသေချာနားထောင်"
"...ဟုတ်"
"လုပ်စရာရှိတဲ့အလုပ်တွေအကုန်ပိတ်ထား....ငါမလာခင်ထိ.လုပ်လက်စတွေကိုမင်းအကုန်တာဝန်ယူပေးထား"
"စိတ်ချပါဆရာ.ဆရာဘယ်တော့.."
"တစ်လလောက်"
"....."
"....."
အလုပ်တွေကနားထားလို့မရဘူးဆိုတာ Phoenix သိနေပေမဲ့ ဒီကောင်မလေးနားနေရင်ပျော်ရွှင်ပြီးနွေးထွေးသလိုခံစားရတာကြောင့် သူ့နားကြာကြာနေချင်မိသည်။တစ်ဖက်ကအလုပ်တွေကိုနားမရကြောင်းနှင့် စိတ်ပူနေကြောင်းပြောပြချင်ပေမဲ့ ဆရာဖြစ်သူရဲ့ ဒေါသကိုသိတာကြောင့် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ဒါမဲ့ ပြောမှဖြစ်မှာကြောင့်
"ဆရာ..ဘာအကြောင်းရင်းကြောင့် တစ်လကြီးများတောင်လဲ"
"မင်းနဲ့တွေ့ရင်ပြောပြမယ်"
Phoenix နဲ့ခုပြောနေသည်မှာ Phoenixအနားမှာအမြဲလိုက်ပြီး အလုပ်လုပ်ရင်Phoenixစိတ်ချရသော လူယုံတော်တစ်ဦး။သူ့အဖေသေတော့Phoenixကသူ့ကိုခေါ်ထားတာကြောက့် ညီအကိုဆိုလဲမမှား။Phoenixရဲ့အမိန့်တိုင်းကို ဥပဒေလို့ယူဆသူ။သူ့ဆရာကလွဲ၍ဘယ်သူ့ကိုမှနာခံမှုမရှိ။PhoenAix.အောက် နှစ်နှစ်ငယ်သူ 'ဝဏ္ဏ,
"ဆရာတကယ်အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ဝဏ္ဏ....ငါအဆင်ပြေတယ်..ငါပြန်မလာမချင်း အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စကလွဲပြီး ငါ့ကိုဖုန်းမဆက်နဲ့"
"ဟုတ်.."
ဖုန်းချပြီးခနအကြာ လဝန်းပြန်ရောက်လာသည်နှင့်တူသည်။Phoenixဒဏ်ရာကနှသ်ပတ်လောကိရှိပြီဆိုတော့ နည်းနည်းပဲနာတာကလွဲပြီး ကျန်တာပျောက်လုနီးပါးဖြစ်နေသညိ။အနာနည်းနည်းပဲ နာတော့တာဆိုတော့ Phoenix ကနာသည်ဟုကိုစာမဖွဲ့။
"Phoenix.."
"ပြော"
အောက်ထပ်လှမ်းခေါ်တဲ့ လဝန်းကြောင့် Phoenixအသံပေးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အတ္တတို့စေညွုန်ရာ (Ego)
Actionstoryလေးနောက်တစ်ခုနဲ့မိတ်ဆက်ပေးချင်ပါတယ်။ခုတလောစိတ်ကူးထဲပေါ်လာတာလေးပေါ့။ဒါလေးကလဲ စာရေးသူရဲ့စိတ်ကူးနဲ့ပုံဖော်ထားတာပါပဲ။ဒီထဲမှာnormalရောblရောပါပါတယ်။Mainကိုတော့normalလေးပဲရေးထားပါတယ်။ဇာတ်နာပါတယ် ဇာတ်ကောင်ကောင်မလေးဇာတ်နာတာကြောင့် မျက်ရည်မခိုင်ရင် မဖတ်ဖ...
