Acıdan gelen bir Aşk hikayesi🕊
"Beyza Arslan. 22 Yaşındaymışsın, Kazada Annen Zümrüt, Baban Ramazan ve Nişanlın Murat hayatlarını kaybetmişler. Kazada 5 haftalık Hamileymişsin"
derin sesizlik. Doktorun benim hakkımda bu kadar çok şeyin bilmesi norm...
"Hayra yorduk" diyelim mi? Sil baştan sevelim mi? Yine görmezden gelelim Nefes aldık mı, bilemedim"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Beyza & Mert'
- 7. Bölüm -
Başımı olumlu anlamda sallayıp bir hışımla dışarıya çıkmayı planlarken Beyza daha sıkı tuttu elimi. "Gitme, lütfen sen karışma. Onlar beni isteyecek-"
"İsteyemeyecekler bile!"
"Mert-"
"Korkma Ay Kız. Artık benim yanımda korkma."
Bu sefer durdurmasına müsade etmeden indim. Gözler üzerime döndüğünde "Ne oluyor burada?" Heybetli yürüyüşümün tozu dumana kattığının farkındaydım, sinirimi anca bu şekilde çıkarabilirdim şuanda. Beyza'yı isteyeceklerini biliyordum, töre davasından Murat'ın kardeşlerinden biri ile evlendirmek istemeleri kuvvetle muhtemeldi ama arada ben vardım ve Beyza'yı vermeye hiç niyetim yoktu.
"Mert Ateş sen misin?" Siması pekte yabancı gelmeyen hemen hemen benim boyumda olan kişi konuşmaya başladı "evet, benim. Siz hangi hadle evime böyle gelebiliyorsunuz?"
Ukalaca tebessüm etti "anlaşılan namımız yürümemiş daha Ateş beye. Nevzat Çayeli ben, yanında tuttuğun kızın kocasının abisiyim."
Nevzat Çayeli bizim şirkete ortaklık gönderen adamdı.
"Al geldi işte alın şunu dahada gelmeyin." Diye çıkışan Gülsüm'e sesimi olabildiğince gür çıkmıştı "Gülsüm!" 'Ne' dercesine baktığında arkamda Beyza'nın durduğunu farketmiş ona omuzumun üzerinden bakış atmıştım. Nevzat denen adamın gözleri Beyza'yı bulduğunda endişelenmiş gibiydi.
"Beyza? Neyin var? Bu halin ne? Ne yaptılar sana?" Beyza sesini çıkarmadan önce baştan aşaya kendisini süzerken araya tekrar Gülsüm girmişti. "Hakkettiğini yaptık, şimdi alın şunu ve defolun gidin." Nevzatın yanında duran daha sıska ve genç olan çocuk girdi bu sefer araya "bacım, ayıp oluyor ama. Bizde seve seve burada değiliz, yengemizi alıp gideceğiz. Neye, kime bu öfken?"
"Sana ne be? Sana ne? Hesap mı vereceğim birde? Düşmanız biz! Arslanlar ile ilgisi olan herkese düşmanız."
"Gülsüm, geç içeri!"
"Hayır burada kalacağım!"
"Gülsüm! Sabrımı sınamadan geç içeri, çabuk!"
Annem Gülsümün kulağına fısıldadığında Gülsüm burnundan soluyarak herkese en kötü bakışlarını atıp içeriye geçmişti. "Evli evine, köylü köyüne. Haydi Beyza evimize gidelim." Nevzatın uzattığı eli Beyza'ya ulaşmadan yakaladım. "Beyza hiç bir yere gelmiyor. Benimle kalacak." Nevzat bir hışım ile elini çekerken sinirlendiği bariz bir şekilde belli oluyordu.
