Μαύρο: χρώμα που δείχνει δύναμη, κομψότητα και μυστήριο. Βέβαια, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το σκοτάδι, το φόβο και το θάνατο. Είναι αυστηρό σαν χρώμα, ενώ εμπνέει σταθερότητα και σοβαρότητα. Ενδεχομένως υποδηλώνει πειθαρχία, εσωστρέφεια, αλλά και φόβο για το μέλλον. Πολύ συχνά επιλέγεται από ανθρώπους που θέλουν να επιβληθούν.
—·—
Τις αλλαγές τις απεχθάνομαι.
Μα από τότε που ο σωλήνας σκούριασε και το μπάνιο πλημμύρισε, δεν είχα άλλη επιλογή από το να μείνω τρεις νύχτες σε δωμάτιο ξενοδοχείου, όσο η ζημιά επισκευάζονταν.
Του πρώτου, σχετικά φθηνού ξενοδοχείου, που μπόρεσα να βρω σε περίοδο αιχμής.
Ξεκλείδωσα την πόρτα του δωματίου 10 όπου η φιλική κυρία Αγγελική μου παραχώρησε και βγήκα στον κιτς διάδρομο. Την συμπαθώ ειλικρινά πολύ την γλυκύτατη εξηντάχρονη. Μα η αίσθηση διακόσμησης του χώρου, είναι τρομαχτική! Και αυτό το ξύλινο ρολόι στον τοίχο που χτυπάει εκνευρίστηκα δυνατά, με ανατριχιάζει.
Απέβαλα το βδελυρό συναίσθημα από το σώμα μου και επιστράτευσα ένα σχετικά φωτεινό χαμόγελο, ευχόμενη να μην εξασθενήσει ως το τέλος της ημέρας.
Κατέβηκα τα σκαλιά γοργά και έριξα καλύτερα το διάφανο λευκό πουκάμισο πάνω από το μαυρο μαγιώ μου. Κοντοστάθηκα στον διάδρομο που οδηγεί στην ρεσεψιόν και με μια δυναμική ανάσα έκανα ενα βήμα έξω από την ασφαλής σκιά του διαδρόμου.
"Κορίτσι μου όμορφο! Σηκώθηκες νωρίς-νωρίς!", η χαρωπή φωνή της κυρίας Αγγελικής ακούστηκε πεντακάθαρα στον κλιματιζόμενο χώρο της ρεσεψιόν και για να καταπιώ την αμηχανία μου, έσφιξα την τσάντα θαλασσης στα χέρια μου.
"Καλημέρα κυρία Αγγελική!", ύψωσα μερικά ντεσιμπέλ την φωνή μου, μιας και νωρίς διαπίστωσα πως η ακοή της κυρίας Αγγελικής είναι ίδια με την αισθητική της. Χάλια.
"Αν άφηνες το κόσμο να σε γνωρίσει, θα έβλεπαν ότι και εγώ, μια καυστική, έξυπνη εικοσάχρονη κοπέλα, με τρομερή αίσθηση του χιούμορ και εκπληκτικά αποθέματα σαρκασμού!", γέλασα στην φιλοφρόνηση του και ξάπλωσα πιο αναπαυτικά πάνω στο μπράτσο του, αφήνοντας τον ήλιο να με κάψει, "Πρέπει κάποτε να μάθεις επιτέλους, πως ο κόσμος βλέπει μέχρι εκεί που μπορεί και θέλει.", χαμογέλασα γλυκά.
Και λίγο πικρά.
Η γλυκιά γυναίκα με τα κάτασπρα μαλλιά με πλησίασε σχεδόν τρέχοντας. Είναι απίστευτη η ταχύτητα των ηλικιωμένων, ιδίως των γιαγιάδων όταν έχουν όρεξη για κουβέντα.
