Chapter #3

25 3 0
                                    


Astoria's P.O.V

Nagmamadaling lumusot ako sa main door ng building. Mahuhuli na kasi ako sa trabaho ko ngayong araw. Saktong pagkalabas ko ay siya namang pagtunog ng hawak kong cellphone.

Sandali akong tumigil para tingnan kung sino ang nag-message na agad ko namang binuksan.

Pagkabasa ko ay napatingin ako sa aking harapan. Kusang gumuhit ang ngiti sa aking labi ng mayr'on akong nakitang taxi na puwede kong masakyan.

Lumapit ako sa taxi.

"Hi, ma'am." nakangiting bati sa akin ng driver saka pinagbuksan ako ng pinto.

"Kuya sa S&S Fashion Company po," magalang kong sambit sabay pasok sa loob.

Pagkaupo ko pa lang ay mabilis akong nagtipa sa screen keyboard ng phone ko at binigyan ng reply ang nag-message sa akin.

Napatingin ako sa labas ng maramdaman kong umandar na ang sinasakyan ko. Sinilip ko ang suot kong relo.

Shocks!

Mahuhuli talaga ako.

Kasi naman, e.

Huminto ang sasakyan kaya bumaling ako sa unahan. Naka-red light pa. Sumandal na lamang ako sa upuan at naghintay na umandar ulit na nangyari naman kaagad.

Ilang minuto pa ang lumipas ay narating ko na ang destination ko. Agad kong binuksan ang pinto saka kumaripas ng takbo patungo sa kompanya na aking papasukan.

Pagkapasok ko, nakita kong nakaipon na sa may lobby ang mga cleaners ng kompanya. Mukhang nagsisimula ng mag-orientation. Dahan-dahan akong humakbang at tiniyak kong hindi ako maririnig para hindi ako mapansin na late ako.

"You are?" Awtomatikong nahinto ako sa aking pagpupuslit, napapikit at napalunok na lamang ako ng laway.

Alanganing ngumiti at nagpakita ako sa babaeng nagsasalita. Ramdam ko ang mga tingin ng mga magiging kasamahan ko.

"Come forward," masungit na utos nito sa akin.

Wala akong magawa kun'di ang lumakad patungo sa harapan.

"Name?" masungit na tanong niya ulit.

"A-Astoria Del M-Mundo po," utal na sagot ko sabay ayos ko sa suot kong salamin sa mata.

Tiningnan niya ang kaniyang hawak na parang listahan yata.

"You're late," masungit niyang akusa.

Mabilis akong yumukod.

"Pasens'ya na po, hindi na po mauulit. Pasens'ya na po talaga!" hingi ko ng paumanhin.

"You're out," saad niya na ikinalaki ng aking mga mata sa gulat.

"Po?" react ko.

"We don't accept latecomers here." malamig at masungit niyang dagdag.

"P-Pero---" Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Wala naman akong puwedeng idahilan sa kaniya.

Hindi na niya ako pinansin at muli siyang nagpukos sa mga nasa harapan niya. Napabagsak-balikat na lamang ako. Minsan na nga lang ako magkaroon ng malaking raket ay naging bato pa.

Malungkot na tumalikod na lang ako. Marahan ang aking ginawang hakbang.

"Let her in." Agad na huminto ang aking mga paa sa aking narinig. Mabilis din akong napalingon sa nagsalita. Isa siyang babae.

"We added more cleaners to clean the whole company in a short time. We must clean the whole area as soon as possible. The CEO is coming without an exact date. Our CEO might surprise us. If the CEO came and our place was not yet clean, all of us would be dead." mahabang pahayag ng babae na mayr'ong halong pagbabanta.

Finally Found The Love Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon