ASTORIA'S P.O.V
Dumako ang tingin ko sa pinto nang marinig ko itong bumukas. Nakita kong pumasok si Davian. Mayr'on siyang dalang tray. Tiyak akong pagkain ang nasa ibabaw nito.
Marahan akong bumangon at umupo. Naglagay ako ng unan sa aking likuran saka sumandal.
Pagkalapit niya ay inilapag niya ang dala niyang tray. Napatingin ako sa dala niyang pagkain. Lihim akong napasimangot.
It's a soup.
"Are you okay?" malambing niyang tanong na ikinalingon ko sa kaniya. He slowly caressed my cheeks.
Hinawakan ko ang kamay niyang nakahawak sa aking pisngi. Ngumiti at tumango ako sa kaniya.
Nahimatay kasi ako kanina pagkarating pa lang namin dito sa bahay. Marahil sa gutom na hindi ko naramdaman.
Mas lalo akong napangiti nang lapatan niya ng halik ang aking noo.
"I am fine." saad ko,
"You look pale." kunot-noong wika niya.
"Am I?" mahinang tugon ko naman.
Hanggang ngayon ay namumutla pa rin pala ako.
"Have some soup." sambit niya, saka kinuha ang bowl na mayr'ong soup.
Tumingin ako sa kaniya. Feeling ko ay gusto niya akong sermonan pero dahil mukhang napansin niyang masama ang pakiramdam ko ay hindi niya ginawa.
"Sia informed me that you skipped lunch earlier and that you haven't had any food in your stomach yet." mahinahong sambit niya na feeling ko simula na ng kaniyang panenermon.
Alam ko namang makararating sa kaniya ang pag-skip ko ng pagkain ngayong araw. Ewan ko ba sa kaniya, walang nakaliligtas sa kaniya. Kahit yata ang hindi ko pagtae sa isang araw ay malalaman niya kaagad.
Marahan niyang hinalo ang soup saka hinipan ito para lumamig. Habang pinanonood ko siya ay lihim akong napangiwi.
"You are not taking care of yourself, Astoria." dagdag niya pa.
I secretly bite my bottom lips.
Hindi niya ako tinawag na Sunshine dahil doon ay feeling ko ay anumang oras ay babagsak ang luha ko.
"Here," Agad kong inilayo ang aking sarili ng inilapit niya ang kutsarang mayr'ong soup.
Todo iling din ang ginawa ko.
"I don't like it. I don't want to eat." mabilis kong pag-amin.
Napansin kong kumunot ang aking noo. Kalaunan ay bumuntong hininga siya.
"What do you want then?" he asked as he lowered the spoon back to the bowl.
"Sunshine, let me know what you would like to eat. You still can't skip dinner this evening. You were dizzy and passed out earlier." saad niya pa,
"I want porridge with eggs, please." sambit ko,
I don't know why pero 'yan ang pumasok sa isip ko na pagkain.
"Boiled brown eggs, but I only want egg yolks." I added.
"No coffee," mabilis niyang putol sa susunod ko sanang sasabihin.
The moment he refused to let me have coffee for my drink tonight, I instantly frowned.
"You drink coffee too much today." saad niya pa.
"Love!" Sumimangot ako lalo.
Tiningnan ko siya. I pouted my lips and made puppy eyes at him, but all he did was shake his head, saying it wouldn't changes his decision.
BINABASA MO ANG
Finally Found The Love
RandomLumuwas sa Maynila si Astoria para puntahan ang kaniyang nobyo na si Hael, tatlong buwan na kasi itong walang paramdam sa kaniya. Ngunit nabigla at nagulat siya sa kaniyang nadatnan. Ang kaniyang nobyo ay magkakaroon na ng anak sa ibang babae. Kaya...
