Let's Play A Game by PaBeMaBe31

Clash # 9

Clash #9

Terry's POV

Bwiseeettt! Badtrip! Ang walanghiyang lalaki, may pabigay bigay pa ng bulaklak. Putteeekk! Bulaklakin niya mukha niya! Simula kahapon, nagkaletse-letse buhay ko! Kaasarr! Nagmartsa ako palayo sa room at hindi ko alam kung saan ako pupunta. Kainisss! Magtatime na pero kung saan saan ako pumupunta! Kasalanan ng lalaking yun! Saan ba ako pupunta? Ayaw kong bumalik sa room. Kumukulo lang ang dugo ko dun ehh..

Itong paa ko, patuloy pa rin sa paglalakad. May sariling utak ang shunga, bahala na nga yang pang yan kung saan pupunta. Then, may nakita akong isang covered na lugar. Pumasok ako dun and I just realized, gymnasium ito and I could see a basketball ring sa loob! Wow!!

Ang lawak nito ahh! Napangiti ako! Nanggigigil akong magbasketball ditto. May bola kaya rito? Then, hayun nga! Kung sinuswerte naman talaga ako ohh. Hayun yung bola! Kinuha ko then, drinible ko. This feeling na nararamdaman ko every nagbabasketball ako, nakakasatisfied sa akin at nawawala ang problema at inis ko.

Ngumiti ako and I started to shoot the ball... and yun! Pasok! Solid! Hahaha. Ang galing ko talaga! Hahah. Ang yabang ko.!! Namimiss ko tuloy yung mga kabrads ko. Nakakapanghinayang lang kasi last year ko na nga lang sa school namin ehh, nilipat pa ako ni Papa. Hayyy.

Kinuha ko ulit yung bola at nagdrible ulit ako at tinakbo ko hanggang sa ring at shinoot ko. Paulit-ulit ko itong ginawa at paiba-iba rin ng position kung magsho-shoot ako.

Then, nung shinoot ko ulit, napalakas yata kaya, nagbounce dun sa ring at napunta sa kung saan. Susundan ko sana yun kung saan pumunta pero before I reached it, someone already picked it up. When I looked at him, siya! Bakit siya nandito?

"You're too noisy!" – Seigh. Oo, siya nga yung lalaking nice talking kahapon at yung lalaking katabi ko sa classroom na nagwalk out kasi raw ang ingay namin. Tsssk. Ano naman ginagawa nito rito? May klase ahh, wag niyang sabihin na nag-cut din siya? psssh! Bakit ba pakialam ko?

"I didn't yell so what are you saying that I'm too noisy?" –ako. Feeling! Maingay daw ako? Ehh, tahimik akong nagbabasketball na mag-isa ehh. Etchuserang palaka!

"Yeah, you are! Do you think that ball that you're using is not noisy to hear?" –Seigh

Tsssk. Yung bola yung maingay. Hindi ako! Baliw!

"Ehh, ba't ka ba nandito ha? You know we have classes." – ako.

"Then, why are you here also? You know, we have classes." – pag-iimitate niya sa akin. Errrgg! Echoserang gwapo! Tsssk! Did I say gwapo? Oh-oh. Hindi wrong yun! Mali. What I mean is echosersang baliw! Psshhh. Manggagaya! Kinuha ko yung bola sa kanya at hindi ko na lang pinansin yung sinabi niya.

Tapos drinible ko ulit saka nag-shoot. Kukunin ko na sana pero inagaw niya sa akin yung bola tsaka shinoot niya. Paulit-utli yun, hanggang napunta kami sa sitwasyong naglalaban na kami. Pagod na pagod na kami pero sige pa rin sa paglalaro. Ano na bang nangyayari? Then, nung nagshoot ako ehh, hindi pumasok. Handa na akong magrebound pero, nung tatalon ako nadisgrasyang natamaan ako ng siko ni Seigh kaya naman ultimate bagsak ako.

**Boogggssshhh.**

Aray ko po! Ang sakit ng likod at pwet ko kasi yun ang bumagsak.

"Are you okay?" – Seigh. Ako, okay? Puteeekk, okay ba na bumagsak ako? Tsssk. Ang sakit kaya.

"Malamang, hindi!" – I said sarcastically. Tapos, tumalikod siya sa akin at naglakad palayo, palabas ng gym. Bwiseeet! Ungentleman! Kasalanan niya kung bakit ako nahulog at natumba tapos hindi man lang nag-sorry o kaya naman tinulungan ako! Asaaaarrr! Kabwiset na lalaki. Nanatili ako dung nakahiga. Hayyy! Nakakapagod! Errrgg! Badtrip na lalaking yun! Then, after a couple of minutes, nakahiga pa rin ako dun. Then, may bumato sa akin ng towel. Pssh. Ano na naman bang trip ng mga tao rito at lagi na lang nila akong binabadtrip!!!

Bumangon ako at umupo at tiningnan kung sinomang ulol ang gumawa nun and I saw him. Si Seigh na may hawak ding towel at dalawang bottled water. Umupo rin siya sa harap ko at binigay niya sa akin yung isang bottled water. Napatanga ako sa kanya. Kasi, wow ha. Iniwan niya ako dun para kumuha ng towel at bumili ng bottled water. Ehh? Hmm??

Afterwards, tumayo na rin siya at naglakad palayo but before he went out, I heard him mouthed...

"You're a good player." – Seigh.

Hmmm? Talaga! Ako pa! Tsssk. Ang yabang ko. Nagpahinga ako doon, for a while and then lumabsa na rin ng gym. Basang-basa ang damit ko at amoy pawis na rin ako. Lunch break nap ala. Uuwi muna ako at doon na ako kakain sa bahay. Magpapalit pa ako ng uniform ko...

Pagbalik ko ng hapon, may 3 roses na nakalagay sa table ko. Lekat na! Ginagawa yata akong patay. Errg! Nakatingin silang lahat sa akin sa room.

"Sinong naglagay nito?" – ako. They all still kept silence. Puteeekk! Bakit napipi na ba sila?

"Sinong walanghiyang naglagay nito sabi ehh!??" – ulit ko.

"Ako." – Zed. Tssssk. Badtrippp! Ano na namang pakulo ito?

"You like it baby?" – Zed. Errgg. Bwisett kang ulol ka. Lumapit ako sa kanya.

"H-I-N-D-I!" – ako sabay tapon sa mukha niya yung roses. Tapos umupo na ako sa upuan ko. Bigla namang dumating yung teacher namin.

Hayyy. Heto na naman po ang walang tigil na pagsasalita ng aming titser! Nakakaasarr! Ang boring! Kaya naman, tumungo na lang ako. Wait lang, parang may kanina pang tingin ng tingin ahh... Tumingin ako harapan at nakita ko nga ang ulol na asong Zed na yun na nakatingin sa akin. Tapos, kumindat pa ang baliw. Tsssk. Ang pangit! Hindi ko na lang siya pinansin. Isa siyang dakilang PAPANSIN!

Then, may nagbukas ng pinto sa room at pumasok ng diret-diretso si Seigh without saying anything as a respect to the teacher in front.

"You're late again, Mr. Sanford" – teacher

"Shut up!" – Seigh. Hahaha. Napakarespectful! Naiinis tuloy yung teacher namin, pero pinagpatuloy na lang ang pagsasalita niyang nakakabagot. Ba't pa to nagteacher? Sana naging announcer na lang sana sa radio, yung pang-drama sa AM station. Mas bagay!

Umupo nga si Seigh sa tabi ko at tiningnan ako. Ngingiti na sana ako pero, ang bwiset na lalaki, umub-ob agad sa chair niya at siyempre matutulog. Psssh. Pahiya ako dun ahh! Tsssk. Sungit!!!!

Then, dahil nasa harapan ko si Chandy, tumingin siya sa akin at may inabot na papel. Ano bang trip nito?

Binuksan ko yung papel at binasa ko...

"You're the apple of my pie, the icing of my cake, the sugar of my coffee, the light of my day, the star of my night and the hope of my life. You're the only Terisha Laigne that Zed Haru will marry in every fane."

Tssskkk. Kiniligg naman daw ang apog ko, kiniligg sobra kaya gusto kong ihalik ang pagmumukha ng Zed na yan sa Cemented Tiles na Floor!! Bwisseett! Ang yucckkss! Pwehhh!

Tiningnan ko siya at ngumiti ang loko, tapos nagpacute pa! Psssh. Feeling niya effective yun? Pssh! Hindi! Asa siya men!! Ngumiti naman ako sa kanya, yung ngiting aso at sinulatan ko naman yung papel.

"You're the worm of my pie, the bacteria of my cake, the vinegar of my coffee, the roaring storm of my day, the darkest cloud of my night and the destruction of my life. You're the only Zed Haru Fheliam that I, Terisha Laigne will kill every single day!!"

Then, pinapasa ko yung papel. When the paper arrived at his side, he looked at me and smiled so widely. Lekat na damuhong palaka! He read the paper and eventually I could see a glimpse of shock and annoyance! Pssshh! You deserved it asshole!