DERKEN? (gerçek Ailem)

4. bölüm

Pusat beyin ağlaması iç çekişlere dönünce ondan ayrıldım.
İlk önce yüzüne baktım sanki önceden görmüş gibi hissediyordum.

Onun yüzünü incelediğimi görünce ayağa kalktı ve " hadi kalk eve gidiyoruz bunun hesabını soracağız" dedi
"Hayır, hayır bunu şimdilik kimse bilmesin" dedim
Duvardaki saate baktığımda 2:45 olduğunu görmüştüm.
Pusat bey ayağa kalkıp "olmaz öyle şey benimle geliceksin herşeyi anlatıcaz." Demişti.

Olmaz böyle şey yoksa rüyamı tam mutlu oldum derken geldin si-
İçses!

Emindi sözleri, keskindi emri. Kızına bu kadar şey demelerine rağmen susmuştu. Şimdi onlara kızmaya gidiyordu.
Ama bir yandan korkuyordu ya çağlanın yaptıkları yüzünden kızına iyice mesafe koyarlarsa diye.
Tanya ne olduğunu anlamadan kendini kapının önünde buldu pusat bey ona "ayakkabını giy hadi" demesiyle kendine geldi.
Ayakkabısını giydiğinde evden çıktılar arabaya bindiklerinde ikiside sessizdi. Yeni fark etmişti pusat bey bilgisayarını da almıştı yanına.
Tanya eve gidene kadar akıp giden yolu izledi.

Yazardan

Tanya akıp giden yolu izliyor bir yandan düşünüyordu  herşey açığa çıktığında ne olacak? Ne tepki verecekler diye.
İçinde nedensiz bir korku vardı.
Korkuyordu elvanoğulları çağlanın yaptıklarını öğrenince ya önlem amaçlı onunla aralarını daha da açar diye.
Ama oda emindi ne olursa olsun hepsine gerçeği gösterecekti.

Tanya, Çağla hakkında herşeyi bildiğini sanıyordu aslında herkes öyle sanıyordu tek bu kadar sanıyordu ama sadece bu değildi.
Sahi çağla ne kadar kötü biriydi.
O nedensiz bir şekilde evde en nefret ettiği kişiler çağrı ve Pelin hanımdı.
Pelin hanıma çok çektirmişti ama kimse bunu bilmiyordu.
Sahi çağla ne yapmıştı salihe,Emir'e, Elif'e.
Çağla hepsine zarar vermişti kimse bunu görmemişti. Tanya onların gözünü açacaktı evet içinde bir korku vardı ama kendine diyordu ki "var kanıtım var bu sefer inanırlar" o kanıtı olmasına rağmen susmuştu.
Elvanoğullarının ne kadar kör olduğunu görebilmek için susmuştu. Ne kadar iğrençleşe bilirler diye susmuştu.Ama bugün yaşananlar son damlaydı sabrı kalmamıştı artık tanyanın o eve gidince neler olucağını kestiremiyordu.

Pusat bey hem sinirli hem şaşkındı aynı zamanda yüreğine öküz oturmuş gibiydi.
Siniri çağlaya.
Şaşkınlığı bu durumlara kör olmasına.
Ama yüreğindeki anlamsız sızı ilk başta inanmadığı,oğullarının sürtük muamelesi yaptığı,çağlanın iftira attığı,Fatih'in hakkını çaldığı kızınaydı.
Sahi korumamıştı o kızını  oğulları onun yanında kızına rahatça 'sürtük' muamelesi yaparken neden konuşmadı? Ağzını neden açmadı? O da bilmiyordu. Tek bildiği şey köpek gibi pişman olduğu ve tanyanın gönlünü alacağıydı.

Peki Tanya o bu kadar şeyin içinde neden rahattı. Tanya kendinden emindi. Cesurdu. Yeri geldiğinde kendini savunurdu.inatçıydı dediğim dedikti ne dediyse arkasında durur inkar etmezdi. Umursamazdı bazen de. Hatta çoğu zaman.
Ama ondaki de kalp yeri geldiğinde kırılır,incinirdi, sahi Tanya en son ne zaman ağladı? En son ne zaman kalbi kırıldı? O kırılamayacağı kadar yanlız bir kızdı. Hatta Tanya kendi acılarına gülen yada  kahkaha atan bir kız değil miydi?
Babası onu dövmesin diye geceleri odasının camından gizlice çıkıp güvendiği çok sevdiği  abisi onu çalıştırsın diye yanına gitmemiş miydi?
Gitmişti kendini bazı şeylerden koruya bilmişti.
Ama bazıları için  geç kalmıştı, hemde çok geç kalmıştı.