YENİDEN UMUT

8.Bölüm Anne-oğul

SELLAMMM ARKADAŞLAR UZUNN SÜRE SONRA TEKRAR GELDİM. UMARIM BÖLÜMÜÜ BEĞENİRSİNİZZZ

bu bölüm için aklımdakileri buraya geçirmekte zorluk çektim açıkçası ileri bölümler varken bu bölüm çok yoktu aklımda biraz emin değildim umarım beğenirsinizz keyifli okumalarr

.... 

Yüzüme dokunan eller ile gözlerimi araladım. Alp uyanmam için uğraşıyordu alp'in benimle vakit gecirmek istediğinin farkındayım ama bugün olmazdı evdekiler ile karşılaşmadan evden çıkmayı planlıyordum ama malesef uyuya kaldığım için gerçi alp erken kalkıyordu yine benden erken kalktığı için beni o uyandırmıştı .
"Güyaydı ayye" Öncekiye göre daha iyi konuşuyordu ama hala telafuz edemediği kelimeler vardı.
"Günaydın bebeğim"aceba ne zaman uyanmıştı aç olabilirdi. " Ne zaman uyandın annecim"

"Güyeş vaydı o jaman kayktım"gerçekten de çok saçma bişey sordun deniz çocuğun okuması yoktu yaşı gereği şuan okula gitmiyordu.

" Aç mısın annecim" aç olabilirdi aç kalmasını istemiyorum .
"I-ıı" Bunu derken guruldayan karnını hesaba katmamıştı anlaşılan.
"Hımm annelere yalan söylemuyorduk deyil mi bebeğim"

"yayan söyyemiyoyum ki ayyecim"

"ama karnın öyle demiyo bebeğim açsın"

"tayam ya açım ayye ama beyabey yiyeyim yütfen yütfen" çıkmam lazımdı ama bebeğim böyle konuşunca ne yapacağımı bilmiyorum.
"Annecim, bitanem, benim işlerim var gitmem lazım sana yemek yedirdik ten sonra sen anneannenin yanına git"güzel yüzü tekrar düşmüştü o her üzüldüğünde yapamıyorum hep mutlu olsun istiyorum.
" İstemiyoyum o jaman yemiycem heym diytcekşin y-yine öncedende dittin hı"her zaman onu bırakacağımı düşünüyor şuan her ne kadar yanında olursam olayım ben bi doktordum iznim bitecekti Alp'in buna alışması lazımdı.

"bebeğim kaç kere dedim anneler çocuklarını bırakmaz diye hem sen büyümezsen anneye kim bakar aşkım" Bu dediklerimin işe yaramasını umuyordum.
"I-ıı yemek yemiycem şen yokşan yemem beynde"bu ses tonuyla hatta direk Alp'e yok diyemiyordum ne isterse yaptırabilecek anlaşılan.
Tamam bebeğim tamam gel hazırlanıp çıkalım bugün anne -oğul günü yaparız senle olur mu" Sabah'tan beri düşük olan yüzü neşe dolmuştu.
"hıı oyuyy ayyecimm beyimm"bu heyecanına gülmeden edemedim . " Gel önce seni giydirelim sonra ben giyineyim"tam onu giydirmek için çıkacakken durdu.
"noldu bebeğim "

"ayyecim şeyin işin yoyk muydu" haklıydı ben onu bi anlığına unuttum ama bu bugünün bizim için olacağını değiştirmiyor.
"haklısın oğluşum işim vardı ama çok küçük bi iş beraber gidelim ister misin ordanda sana sürprizim var "

"hiii oyuyy ayyecim dideyimm şüypyij ne o jaman"çok meraklı bi Oğlum vardı.

" Sürpriz söylenmez aşkım gel giyinelim sonra sen babana söylersin dışarı çıkacağımızı " her ne kadar onlarla konuşmasamda alp onun da oğluydu telaşlansın istemem. "oyuyy"Alp ile beraber çıkıp kıyafet seçmeye gittik.

"Ayyecim ayyı diyineyim mi" beyefendi büyümüşte aynı giyinmek istiyor mutlu olmuştum bende açıkçası oğlumun benim ile aynı giyinmek istenmesine.

"olurr tabii annecim"

Alp'in dolabından onun için koyu mavi renklerinde bi tulum ve beyaz tişört seçtim."bunlar olur mu annecim"hevesle bakan oğlumdan cevabı bekliyordum.

" Hıhı oyuy çok güzeyy "beğenmesine sevinmiştim gerçi benim bebeğim seçici bi bebek değildi yaşıtlarına göre usluydu sadece bizden ayrılmak istemiyordu.