Niet wat het lijkt // Bankzitters

Niks

POV: Noor

Ik word wakker en kijk op mijn telefoon, het is bijna drie uur. De ergste hoofdpijn is gelukkig gezakt, maar ik voel me verder niet goed. Ik plof terug op mijn kussen, sluit mijn ogen en zucht. Hoe kan dit mij nou twee keer overkomen?! Dan wordt op mijn deur geklopt, 'binnen'. Matthy doet de deur open, hij vraagt of hij binnen mag komen en ik knik. Tot nu toe is Matthy altijd heel aardig voor me geweest. Hij komt op het voeten eind van mijn bed zitten. 'Ben je oké?' Vraagt hij. Ik antwoord met mwoh, het is wel eens beter geweest. Hij glimlacht een beetje en hij vraagt of hij mag weten wat er is. Ik zeg dat ik het gewoon allemaal even niet meer weet. Maar zodra hij ligt over mijn been heen wrijft barst ik los. Ik huil en vertel hem het verhaal over mijn trauma en alles wat er gebeurd was met mijn ex. Hij komt naast me zitten en geeft me een knuffel, hij blijft daar zitten. Als ik een beetje bijgekomen ben kijk ik hem aan en fluister: 'Wil je alsjeblieft niks tegen de andere zeggen?' Hij knikt en zegt: 'De andere zijn de hort opgegaan, dus we zijn met zijn tweeën. Voor het eerst glimlach ik weer, ik voel me een beetje kut dat ik niks over Robbie heb gezegd, maar dat komt wel.

Een uur later zitten we samen op de bank met wat drinken naar een of ander natuurprogramma te kijken. Dan gaat de deur open en komen de andere binnen.

Ze kijken me begripvol aan en lopen allemaal een andere kant op. Rob en Milo gaan samen aan tafel zitten, Koen en Rox zitten samen op ons terras en Raoul en Lieke gingen nog een rondje lopen.

Ik loop naar mijn kamer en ga op mijn bed zitten, dan kloppen Rox en Koen op de deur. Voor ik kan antwoorden staan ze al binnen en vragen wat er was. Ik heb geen zin om het te vertellen, dus ik zeg maar dat er niks was en dat ik gewoon last van mijn kater had. Ze knikken maar ik zie in hun blik dat ze me niet geloven. Rox zegt tegen Koen dat ze er zo aankomt en hij loopt weg, zij komt naast me zitten en vraagt of het te maken had met mijn ex. Ik knik en begin weer te huilen, ze troost me. Als Lieke en Raoul even later ook terug zijn is het inmiddels al bijna 7 uur. Ik heb nog niet veel trek, maar we gaan toch maar naar een restaurantje. Als iedereen aan tafel zit is er nog maar een plek over voor mij, naast Rob. Ik kan moeilijk zeggen dat ik daar niet wil zitten, dus ga ik naast hem zitten. Onder het eten schrik ik, als ik opeens een hand op mijn bovenbeen voel. Ik verstijf helemaal. Ik kijk voorzichtig omlaag en zie dat het de hand van Rob is. Dan vraagt Lieke opeens: 'Is er iets Noor?' Rob kijkt me aan en ik zeg: 'Nee hoor, er is niks.' Ik kijk naar mijn bord en eet verder met de hand op mijn been. Als we klaar zijn betaalt Koen en lopen we terug naar het huisje. We gaan nog even met zijn alle op de bank zitten en drinken wat. Rob zit heel dicht naast me. Een tijdje later als iedereen naar bed gaat, loop ik naar mijn kamer. Ik ga liggen en doe het licht uit. Ik schrik wakker van iemand die bij me in bed kruipt, het is Rob. Ik kijk op de klok en zie dat het twee uur is. Hij kruipt tegen me aan en fluistert: 'Kom is hier.' Ik zeg nee, maar dan pakt hij me bij mijn arm en zegt: 'Kom toe dan alsjeblieft, daarna ben ik weg.' Ik raak weer in paniek, en zeg: 'Ik wil echt niet Robbie!' Maar hij luistert niet. Ik voel een hand bij mijn kont en met de andere hand pakt mijn hand vast en trekt m naar beneden onder de deken. Ik voel dat hij al een aardig stijve heeft en hij dwingt me ertoe om hem af te trekken. Ik ben zo in paniek, en dan wordt het zwart.

De volgende ochtend wordt ik wakker, ik herinner me weer wat er vannacht is gebeurd en ik raak in paniek. Snel meditatie! Dit keer helpt het gelukkig wel. Ik loop voorzichtig naar de woonkamer, waar nog niemand is. Ik schuif een terrasdeur open en geniet van de eerste zonnestralen. Even vergeet ik alles. Daarna pak ik mijn laptop en kijk op het lijstje wat Lieke en ik gemaakt hebben. Door de jungle varen staat bovenaan, misschien is dat leuk om vandaag te doen. Als we even later aan het ontbijt zitten stel ik het voor. Iedereen is enthousiast over het idee, dus na het eten bel ik een botenverhuurder op. Zo dat is dan geregeld. We hebben nog drie uur voor we weggaan. Ik wil even een wandeling maken. Voor ik de deur uitstap hoor ik achter me 'mag ik misschien mee?' Het is Mat, 'tuurlijk.' Zeg ik. We lopen samen. Ik twijfel of ik moet vertellen over dat met Rob. Ik besluit het niet te doen.

We hebben net even snel wat geluncht en zitten nu in de auto omweg naar de botenverhuurder. Ik zit bij Raoul, Lieke en Mat in de auto. Gelukkig niet bij Robbie. Ik dacht echt dat hij anders zou zijn, maar dat is niet zo. Ik moet het aan iemand vertellen, maar aan wie? Raoul is zijn beste vriend, wat gaan Rox en Lieke tegen hem doen, Matthy misschien toch dan? Ik weet het niet. Hij heeft wel gezegd dat hij zou stoppen. Dan dat maar geloven. We gaan over vier dagen terug naar Nederland, dan kijken we weer verder. Ik mag de jongens echt, maar Rob...

Als we eindelijk aankomen bij de botenverhuurder moeten we ons opsplitsen in twee groepen. Koen en Rox gaan met Raoul en Lieke, dus ik blijf over met de rest. Op zich wel oké. We gaan de bootjes in en varen door de jungle het is echt super cool om planten en dieren te zien die je in Nederland niet hebt. Ik zit naast Mat, in mijn ooghoek zie ik dat hij steeds naar me kijkt, zou hij me leuk vinden? Rob en Milo zitten een beetje te grappen op het andere bankje. Na bijna twee uur gevaren te hebben zijn we terug bij de steiger en even later zitten we in de auto's op weg naar het stadje om wat te eten. We zijn snel klaar deze keer en gaan daarna nog even naar het strand. Op het strand is er een feest aan de gang. We sluiten ons aan en hebben veel plezier. Opeen gegeven moment moet ik even naar de wc, ik loop er naar toe, maar dan heb ik door dat ik gevolgd wordt. Het is Rob. Hij trekt me mee de mannenwc in en een hokje in. Hij begint me te zoenen. Hij stopt, maar ik zie dat hij meer wil, hij maakt de knoop van zijn broek los en kijkt me met een verwachtingsvolle blik aan. Ik wil niet. Hij pakt mijn bovenarm stevig vast en zegt: 'Kom heel even maar.' Ik schud nee. Hij knijpt in mijn arm. Hij dwingt me. Hij wil dat ik hem pijp. Ik raak in paniek en schud nee. Hij wordt boos. Pats! Ik voel mijn wang branden. De tranen springen in mijn ogen. Hij zegt: 'Ik wil jou niet slaan, maar als je niet luistert...' Hij duwt me naar beneden. Ik doe het, ik ben in paniek. En dan is alles zwart.

Ik word wakker op de grond van de wc. Snel check ik de tijd. Ik ben ongeveer een kwartier weg geweest. Ik sta snel op en loop naar de spiegel. In mijn gezicht zit een rode plek. Ik herinner me alles weer. Niet in paniek raken! Ik werk mijn make up snel bij en loop weer naar de andere. 'Zo, jij was lang weg.' Zegt Milo. Het is donker, dus niemand ziet de rode plek in mijn gezicht. Lieke praat in mijn oor, ze zegt: 'Is er iets aan de hand?' 'Niks.' Zeg ik met een brok in mijn keel. Er is niks.

Dit was deel 4 ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik ga snel door met het volgende deel. Ik hoor het wel als jullie nog iets weten voor het verhaal. 🩷xxx de schrijfster🩷