100 Days to break the curse

Part XIII

Psyche's pov

"Urgh. Ang hirap naman kasi nyang mission mo. " reklamo naman ni pierre na ngayon ay kumakaen na.

Pinilit ko siya na ituloy tong mission ko para matapos na lahat ng problema niya. Naaawa na kasi ako sakanya eh.

"Pag natapos natin to.. Wala ka nang problema" explain ko habang wini-wave ko pa yung kamay ko "Hindi mo ba naisip yun? Isang wish lang magbabago na buhay mo"

Nakatulala naman siya. Tila nag iisip.

"Pag-iisipan ko" tapos tinitigan niya yung bracelet na bigay ko, remember? Yung kasunduan namin na habang suot niya yun tutulungan nya pa rin ako.

"Wag mo sanang huhubarin yan" nakangiti lang siya at hindi na kumibo

Nandito pa rin kami sa condo. Ang sabi niya aalis na kami dito maya-maya kasi wala na siyang pambayad. Kinwento niya kasi yung nangyareng pagpapalayas sakanya. Ang dami na niyang problema no? Pinerahan lang pala siya ni Demi

Pano niya kaya nagawa yon? Hindi kaya siya nakokonsensya?

***

Pierre's pov

"Star! What are you doing here? Are you crying?"

"W-wala he-he namatay kasi yung pusa namin"

" *fake laugh* stop fooling around, you can't have one cause you're afraid of cat"

"Sige na nga.. Eeehh kasi yung ate ko iniwan kami ni papa"

Woah! Another dream...

Para akong nasa teleserye dahil sa sunod-sunod na panaginip na yun.

"Aarrggh" sht! Kumirot nanaman yung ulo ko

Kailangan ko na talagang magpa check up.

*SA OSPITAL*

"Pierre, pwede bang kumain muna?" Pangungulit pa rin ni pisay na hinihila-hila pa ang laylayan ng sleeves ko

"For god sake pisay! Kakakain lang natin bago umalis ah?" Kabadtrip tong babaeng to parang butas bituka eh ~_~

"Ano ka ba! Inubusan mo na nga ako ng kanin eh pano pa ko makakakain?" Sabay irap niya

Nandito kami ngayon sa table ni Dra.Aya yung magche-check up sakin eto yung doctor ni daddy mamita kaya kilala na niya ko

Actually 15 mins na nakakalipas pero wala pa din siya. Sabi nitong assistant niya 5 mins lang

"Miss uhh--? Wala pa ba siya? Kasi may pupuntahan pa kami" masungit kong tanong, sinabe ko lang na may lakad ako kahit wala.. Nakakairita na kasi

"Umm-- uhh-- eh sir s-sir pasensya na po ah traffic daw po kasi sa expre--"

Namumula yung assistant at hindi makatingin ng diretso sakin, malamang natatakot na to :D

Naputol lang ang sasabihin niya nang biglang bumukas ang pinto

"Mr.Morris i'm so sorry i'm late." Si dra. sa wakas naman dumating na siya..

Tumayo naman ako at binati siya, syempre give respect to elders. Haha mataas grade ko sa values education xD

"Goodmorning po Dra. Its okay" talaga? Okay lang ba sakin yun? Samantalang kanina pulang-pula na ko sa galit.