Aoto Gonzalez Takuma. Eskiden bencil, umursamaz, kindar, hiç bir şeyden korkmayan bir çocuktu. Kimseye hissetirmese bile bu özelliklerini iyilik için kulanırdı. Amma ondan sonra başına bir felaket geldi ve eski benliyini kayıp etmekle kalmayıp, ömrü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnip içeri girdiyimde, güvenlik telsizini çıkardı. Arkamdan "Katsu Takuma şirkete giriş yaptı" dediyini duydum. Kendi odama yürürken, yanımdan geçen yetkili insanlar bana Selam veriyordu. "Hoş geldiniz bayan Takuma" "Hoş bulduk" diyerek selam'larına karşılık veriyordum.
Asansöre bindim, ve 6'ncı kattı tuşladım. Kısa bir bekleyişin ardından, asansör'den indim ve kendi odama doğru hızlı adımlar attım. Resepsiyon'daki 2 genç kız, kendi aralarında gülerek konuşuyordular. Onlara ters bir bakış attığımda, hemen önlerine döndüler. Odamın önüne gelip kapıyı açtım ve içeri girdim.
Koltuğuna oturacağım sırada, kapı açıldı.
"Gir!"
Kapı açıldı ve içeri, yeni işe aldığım, sekreter kız Sora girdi.
Sora: Rahatsız etiyim için üzgünüm Bayan Katsu
"Önemli diyil. Söyle!"
Sora: Saat 14:00'da 'Bedeli Sermaye Artırımı' ile ilgili toplantı olucak. Onu söylicektim
"Anladım. Çıka bilirsin"
Tam çıkacakken durdu.
Sora: Efendim. Benim haddime diyil amma, çok yoruluyorsunuz. Bugün gelmeseydiniz keşke.
"Bilmen gereken bir şey olsaydı sana söylerdim Sora"
Bir şey demeden dışarı çıktı. Bense oturduğum koltuğa rahatsızca yaslandım. Eve arada üstümü deyiştirmek için, Aris'le ilgilenmek, bazı evrakları almak için gidiyordum. Onun haricinde akşamları bile şirkette oluyorum. Sanırım bu Aoto geri gelene kadar devam edecekti. Derin bir nefes aldım ve önüme döndüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Benim girmemle beraber her kes ayağa kalktı. İnsanlara otura bilirsinz dedikten sonra uzun masanın en başındaki sandalye'ye doğru ilerledim amma oturmadım.
