දේදුනු හාදු [TK] On Going

[තිස් හයවෙනි කොටස]

හවස මිහිනුලගෙ ගෙදර ගිහින් ආයෙම අපෙ ගෙදර එද්දි මගෙ ඔලුවෙ වැඩ කලේම ඉස්සරහට තව මොන මොන ප්‍රශ්න වෙයිද, චන්දු තාත්තා ඇයි අපිව ඈත් කරන්න හදන්නෙ, එයා අපිට නොකියන දේවල් මොනාද කියලා වෙද්දි ගේ ඇතුළට ආව ගමන් මම අම්මටවත් කතා නොකර කෙලින්ම මගෙ කාමරේට ගිහින් දොර ලොක් කරගෙන බැල්කනි එකට ගිහින් එතන හදලා තියෙන පොඩි සෝෆා එකෙන් ඉඳගත්තෙ යකඩ ග්‍රිල් එක උඩින් කකුල් දෙකත් තියාගන්න ගමන්..

ලබන මාසෙ බිග්මැච් සීසන් එක පටන් ගන්නවා.. හෙට ඉඳන්ම එක දිගට හුස්මක් කටක් ගන්න විදිහක් නෑ ප්‍රැක්ටිස්.. ඔය ඔක්කොමත් එක්ක ක්ලාස් යන්න, ස්කෝලෙ වැඩත් සෙට් වෙද්දි මට බය මීණුව මගෑරෙයිද කියලා.. රාදෙව් කියන්නෙ හොඳ එකෙක් නෙවෙයි ඌට උගෙ තාත්තගෙ බලේ පාවිච්චි කරලා කරන්න බැරි දෙයක් නෑ.. කරුමෙ කියන්නෙ බිග්මැච් එක තියෙන අනික් සහෝදර පාසලට ඌත් යන එක.. මං දන්න තරමින් ඕකා තමයි එහෙ ක්‍රිකට් ටීම් එකේ කැප්ටන්.. පොඩි කාලේ ඉඳන්ම මම දන්නෙ නෑ මට ඌව පේන්නත් බෑ ඌට මාව පේන්නත් බෑ.. සමහරවිට ඌ මාත් එක්ක නයි වෛරෙන් ඇත්තෙ මිහිනු නිසා වෙන්න ඇති.. මොකද පුංචි වයසෙ ඉදන්ම රාදෙව් මිහිනුට පැණි හැලුවා.. නොදකින් වෙට්ටපාසාවා..

මං ආසම අපි හැමෝම පොඩි වයසෙදි ඉඳිය කාලෙට.. එතකොට මෙහෙම ජීවිතේ ප්‍රශ්න තිබුණෙ නෑ.. ස්ට්‍රෙස් එකක් නෑ.. නොදැනුවත්ව හරි මට පුංචි කාලෙදි කොහොමත්ම සතුට කියන දේ විතරයි ලැබුණේ.. එකක් මගෙ අම්මා තාත්තා වගේම පොඩී නිසා අනික් එක හැම වෙලේම ළඟින් හිටිය මිහිනු නිසා.. ම්ම් පොඩි එකා දන්නෙ නැතුව මම ඒකට ආදරේ කරන්නෙ අවුරුදු 12ක් තිස්සෙ.. මට තාමත් මතකයි බතල කොටයක් වගේ සුදු, ලා රෝස පාට බෝල ගෙඩිය ' තුදායියෙ ' කියාගෙන අපෙ ගෙදර දුවගෙන එන හැටි..

අවුරුදු 12කට පෙර,
මහ නුවර,
අරලිය මාවත,

Author Pov

අදත් නුවර පුරවරයට පළවෙනි අව් රැල්ල වැටුණා විතරයි.. දළදාවට කිලෝමීටර් දෙකකට මෙහායින් තියෙන අරලිය මාවත අවසන් වෙනවත් එක්කම තියෙන ගෙවල් දෙකේ තිබුනේ එකම කාලගෝට්ටියක්.. වෙන වෙනම ලොකු වතු දෙකක ගෙවල් දෙකම පිහිටලා තිබුනා වගේම ටිකක් ඇතුලට වෙන්න තිබුන ගෙදරින් එකපාරටම ඇහුණේ හූ තියලා අඬන සද්දයක්.. ඒ සද්දෙත් එක්ක අඬන ළමයගෙ අප්පච්චි කියන්න පුළුවන් පිරිමි කෙනෙක් ඇවිල්ලා අම්මත් එක්ක ඇඟ හෝදන පොඩි එකාගෙ බෝල පස්ස පැත්තට පාරක් දුන්නෙ පොඩි එකාගෙ කෑ ගැහිල්ල නතර වෙනකොට..