"O benim ruhumda bir dikişti. Hiç açılmaması gereken bir yara. Bugün o yara açıldı.Yıllardır içimde bastırdığım tüm duygular etrafıma saçıldı. Artık o yara ne kabuk bağlar,ne dikiş tutar savcı."
"O yara ancak onu affettiğinde kapanır Ardil."
BU KİT...
Farklı bir yolculuğa çıkıyorum. Sizleride bana bu yolcuğumda eşlik edip, arkadaşlık etmeye davet ediyorum. Davetime eşlik etmeniz beni çok mutlu eder.
Şimdiden çok teşekkür ediyorum.
Wattpad de erişim yasağının geldiği şu günlerde biraz moral ve destek olmak isterim. Wattpad gibi özgürce düşünceleri ifade eden bir platformun kapatılması,tüm yazar ve okurları çok üzdü. VPN den girmek şuan için bir çözüm olabilir ama wattpad in geri açılmasını canı gönülden diliyorum.
Kitabım için destekleriniz beni teşvik ve mutlu eder. Umarım severek beğenerek okursunuz. Yorumlarınız ve beğenileriniz benim için hep çok önemli.
Falaz Aslankara ve Sumru Eryavuzun iç dünyalarına dahil olacağınız ve olayların akışına kendinizi kaptıracağınız bir hikaye sizleri bekliyor. Heyacanın her bölüm yüksek olduğu bu hikayede umarım kendinizden bir parça bulup yaralarınızı sararsınız. 🪡🧵
Yorumlarda buluşalım.
Keyifli okumalar.
Nilüfer-Son Arzum Sezen Aksu- Herkes Yaralı Brenda Lee- Emotions
BU KİTAP ŞAHSIMA AİTTİR. HİÇ BİR KURUM VE KURULUŞLA BAĞLANTILI DEĞİLDİR!!! GERÇEKLİĞİ YANSITMAMAKTADIR!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sumru Eryavuz
"En kusursuz cinayet birinin yaşama sevincini öldürmektir." Paulo Coelho
İnsanların yaşamla bağlarını kopartan ölüm.Onların kapılarını çaldığında,insanların yaşama sevincini öldüren kişilerle bağları da kopar.
İnsan hiç nasıl ölüceğini bilebilir mi?
Siz hiç nasıl ölüceğinizi düşündünüz mü?
Kendinize nasıl bir ölüm, nasıl bir son biçtiniz?
Herkes acısız, sancısız bir ölüm hayal eder. Oysaki işlenen cinayetler, acımasızca katledilen bedenler, tecavüze uğrayan ruhlar bu hayatta sancıların en büyüğünü çekerler.
Öldürülürken bile sancılarının sonu gelmez.
Çünkü; Her son bir başlangıca gebedir.
Olay yeri mahalinin tam ortasında,22 yaşında gencecik bir kadın cesedine bakarken,onun yaşamla bağını kimin böyle zalimce kopardığını düşündüm. Gencecik bedenine sarılan ellerini hayal ettim,ardından boğuşmalarını,kadın kendini savunmak için tırnaklarını kullanmıştı. Muhtemelen katilin yüzünde yada bedeninde derin çiziklere yol açmıştı.Kadının kırık tırnaklarına ve mürekkep boyalı ellerine baktım. Narin bedeni tecavüze uğrayıp gözlerinin bıçaklanmasını,ardından şah damarını kestiği anı. Zihin duvarımda yeniden işlenmişti bu cinayet,bu kadını zihnimde yeniden öldürmüştüm. Ardından gözlerimi evin içine çevirdim. Mürekkep boyalı elleriyle belkide ölmeden önce bişeyler yazmış olabilirdi. Odayı gezdim, ardından yatak odasını ve diğer odaları ama ne yazılı bir kağıt nede defter bulamadım.
