"O benim ruhumda bir dikişti. Hiç açılmaması gereken bir yara. Bugün o yara açıldı.Yıllardır içimde bastırdığım tüm duygular etrafıma saçıldı. Artık o yara ne kabuk bağlar,ne dikiş tutar savcı."
"O yara ancak onu affettiğinde kapanır Ardil."
BU KİT...
Wattpad in kapalı olması sebebiyle çok fazla kitleye ulaşamıyoruz. Bu beni çok fazla üzüyor. Emeklerim boşa gitmiş gibi hissediyorum. Okuyan herkesten ricam emeklerimi görmezden gelmeyin. Lütfen iyi kötü yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum.
Kitabı yavaş yavaş toparlıyor arzu ettiğim yere geliyorum. Asıl hikaye şimdi başlıyor diyorum ve kaçıyorum.
Kitabı birazcık merak edin.
Ekip hakkında yorumlarınızı satır aralarında okumak isterim.
Kitap sizin için nasıl ilerliyor yorumlarda belirtirseniz çok sevinirim.
Desteklerinizi Tiktok;Bulmacaa.ustalarr hesabımda bekliyorum. Videolar paylaşıyorum. Karakterleri merak edenler hesaplarımdan takip edebilirler. #bulmacaustalar Tiktok, instagram ve twiter da destek verirseniz çok sevinirim.
İnstagram; Bulmacaustalar karakter analizleri ve fragmanlar paylaşıyorum.
Desteklerinizi bekliyorum.
Keyifli okumalar..
Cem Adrian- Şimdi rahat uyu
Bağzıları- Zaten kırılmış bir kızsın
Kalben- Yara
Fikret Kızılok- Bu kalp seni unutur mu
Göksel-Yalnız kuş
NOT; BU KİTAP ŞAHSIMA AİTTİR. HİÇ BİR KURUM VE KURULUŞLA BAĞLANTILI DEĞİLDİR!!! GERÇEKLİĞİ YANSITMAMAKTADIR!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sumru Eryavuz
Ölüm bir eve girince sağ kalanlarıda biraz öldürüyor. Peyami Safa
Ölümün en keskin yüzlerini görmüştüm. Durmadan çarpan, kanatan, kanayan yüzlerini. Derini yüzercesine içine işleyip,kanına karışmasını. Ölüm zehirdi. Bir kez kana karıştığında geri dönüşü yoktu. Kırımızı kudeleli kızın kanına karışıp annesinin kanına akmıştı. Şimdi ikisi de ölümün zehirli kollarında sonsuz bir uykudaydı.
Ne yazık. Ölüm acımasızca pençesini geçirmişti en sevdiklerlerine.
Şimdi tüm kırıklarından,yaralarından sıyrılmış derin bir sessizliğe gömülmüştü acılar.
Etten kemikten var olan her şey gibi sonsuzluğa karışmıştı.
Toprak yolda ilerleyen araçtan dışarıya baktım. Saat 9 civarlarında olmalıydı. Zifiri karanlık yolda sık ağaçların arasından geçtik. Olay yerine gidene kadar kimsenin ağzını bıçak açmadı. Ölümün başka bir yüzünü görmüştük bugün.
