Moonlight 🌘 (මූන්ලයිට්) [COMPLETED]

Part 16

Third person' pov

"තාත්තෙ...ඇයි ඉතින් කම්පනි එකට 3W කියලා දැම්මෙ? තාත්තටයි මටයි විතරනේ වෝකර් කියලා නම තියෙන්නෙ. එහෙනම් ඒක 2W වෙන්න එපැයි."

අවුරුදු 11ක පොඩි එකා අහපු ඒ ප්‍රශ්නෙට කවදාහරි උත්තර දෙන්න වෙනවා කියලා දැනන් හිටපු ඩැරන් වෝකර් ලොකු හුස්මක් පහළ දාලා එයාගෙ නෝනා දිහා බැලුවා. පොතක් කියව කියව හිටපු ඩැරන්ගෙ නෝනා ජෙනාත් ඔලුව උස්සලා අසරණ විදිහට ඩැරන් දිහා බැලුවෙ කියන්න කිසිම දෙයක් හිතාගන්න බැරුව.

"ඉතින් පුතේ අපි තුන්දෙනෙක් ඉන්නවනෙ...ඔයයි අම්මයි මමයි. එතකොට 3W හරිනෙ..."

වෙනත් කිසිම දෙයක් හිතාගන්න බැරිවුණ ඩැරන් පොඩි බොරුවක් කියලා මඟාරින්න හැදුවත් තමන්ගෙ පුතා එහෙම ලේසියෙන් රැවටෙන කෙනෙක් නෙවෙයි කියලා එයා දන්නවා.

"ඉතින් අම්මා ස්මිත්නෙ...එතකොට 2W1S වෙන්න එපැයි. සැක්...ඒ නම කැතයි හැබැයි."

පොඩි එකා නහයත් අකුලලා කියද්දි ඩැරන්ට හිනා ගියා.

"ඒකනෙ ඉතින්. ලේසියටයි ලස්සනටයි 3W කියලා දැම්මා. හරිනෙ..."

තමන් කියපු දේ සීයට සීයක් විශ්වාස නොකරපු බව පෙන්නන අමුතු බැල්මකින් පොඩි එකා ඩැරන් දිහා හිටියා. අවුරුදු හතළිහක් වුණ තමන්වත් සීතල කරන විදිහෙ බැල්මක් ඒක.

"ම්ම්...හාකො."

උරහිස් අකුළලා කියපු පොඩි එකා පෑනෙන් එයාගෙ පොතේ මොනවද කුරුටු ගාන්න ගත්තා. හය වසරට පාස් වුණ අලුත තමන්ගෙ පවුලෙ විස්තර ගැන අසයිමන්ට් එකක් කරන ගමන් කොල්ලා හිටියෙ. ඒ අතරෙ තමා එයාට තමන්ගෙ තාත්තගෙ මහා පරිමාණ බිස්නස් එකේ නම ගැන ප්‍රශ්නයක් ආවෙ.

"තව ගොඩක් තියනවද ආරොන් ඉවර කරන්න...?"

කියව කියව හිටපු පොත පැත්තකින් තියපු ජෙනා තමන්ගෙ මහත්තයයි පුතයි ගාවට එන ගමන් ඇහුවා.

"නෑ අම්මෙ...තව ටිකයි. ඒ ටිකනම් තනියෙන් කරගත්තැකි. උදව් කරාට තෑන්ක්ස් හොඳේ...!"

ජෙනාවයි ඩැරන්වයි තද කරලා බදාගෙන දෙන්නටම කිස් එක ගානෙ දීපු ආරොන් පොත් පෑන් ටිකත් උස්සගෙන ආයෙම එයාගෙ උඩ තට්ටුවේ කාමරේට වැදුණා.