"မင်းကိုချစ်ရတာပင်ပန်းတယ်ချမ်းမြှေ့...တစ်ခါတလေ ငါ့ကိုယ်ငါလည်းမုန်းမိတယ်...နာကျင်စေမယ့်အရာကိုမှ တွယ်တာမိခဲ့တဲ့ငါ့ကိုယ်ငါ ဆွဲထိုးပစ်ချင်လောက်တဲ့အထိကို မုန်းမိတယ်ချမ်းမြှေ့....ဒါပေမယ့် မင်းကိုတော့ငါမမုန်းနိုင်ခဲ့ဘူးသိရဲ့လား...မင်းကိုမချစ်ကြည့်ဖို့ကိုသာ ငါကြိုးစားခဲ့ဖူးတာ မင်းကိုမုန်းပစ်ဖို့နဲ့စွန့်လွှတ်ပစ်ဖို့ကိုတော့ ငါတစ်ခါလေးတောင်မတွေးခဲ့ဖူးပါဘူးချမ်းမြှေ့ရာ"
အချစ်တဲ့....အဆုံးထိကိုနာတာများ နှလုံးအိမ်တစ်ခုလုံးသွေးစိမ်းရှင်ရှင်စီးကျမတတ်ပါဘဲ။
ဝေယံစကားတွေဟာ ချမ်းမြှေ့ကိုဟန်တောင်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် မျက်ရည်စီးကြောင်းတို့ စီးဆင်းစေသည်အထိကိုပင်။'ငါ့လိုလူကိုအဲ့လောက်ကြီးမချစ်ပါနဲ့ဝေယံရာ...ငါ့အတွက်နဲ့ မင်းနာကျင်ရတဲ့ပေးဆပ်မှုတို့က မတန်ပါဘူးကွာ...ငါ့ကိုချစ်ဖို့ထက် မေ့ပစ်ဖို့ကိုသာ မင်းသင်ယူလိုက်စမ်းပါ'
"မင်းငါ့ကိုမချစ်နိုင်ဘူးလားချမ်းမြှေ့"
မချစ်နိုင်ဘူးလားတဲ့...ဒီမေးခွန်းကို ငါအကျယ်ကြီးအော်ပြီးဖြေပစ်လိုက်ချင်မိတယ်ဝေယံ။
"မင်းသာငါ့နေရာရောက်ရင် ငါဘာလို့မင်းကိုမချစ်နိုင်လဲဆိုတဲ့အဖြေကို သေချာပေါက်မင်းနားလည်လာပါလိမ့်မယ်...ငါမင်းကိုချစ်ပါတယ်ဝေယံ...သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ထက်ပိုလို့မရတဲ့အချစ်မျိုးနဲ့ငါချစ်တယ်ဝေယံ"
ချမ်းမြှေ့စကားတို့ဟာ ဘူတာအဆုံးထိပါသွားတဲ့ ရထားလိုမျိုး ရှေ့ဆက်လို့မရမှတော့ နောက်ပြန်လှည့်ရတော့မှာပေါ့။
"အင်း...ငါနားလည်ပြီချမ်းမြှေ့"
ရှေ့ဆက်လည်းမတိုးတော့သလို နောက်လည်းပြန်ဆုတ်ဖို့အစီအစဥ်မရှိဘူးချမ်းမြှေ့....အရင်အတိုင်းလေးသာ ငါမင်းကိုချစ်နေမယ်...ဒါပေမယ့်ငါရှေ့ဆက်တိုးဖို့ကိုတော့ နည်းနည်းလေးတောင်မကြိုးစားတော့ဘူးချမ်းမြှေ့....ငါလည်းအဆုံးထိကိုနာကျင်နေပြီ။
<<<<<>>>>>
"ပြီးပြီဆိုရင်လည်းကျွန်တော်ပြန်ပါရစေ"
ချမ်းမြှေ့တစ်ယောက် အောင်ခန့်ကျော်ကုတင်ထက်ဝယ် ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေလို့ ထိုလူရဲ့အုပ်မိုးခြင်းကိုခံထားရကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးတဖွဖွနမ်းခြင်းကိုခံနေရသည်။အောက်ပိုင်းဆက်နွယ်မှုကိုမထုတ်ရသေးတာကြောင့် လက်ကလေးများဖြင့်တွန်းထုတ်လို့နေသည်။
"ကိုယ်ဒီတစ်ညလုံးမင်းကိုငှားမယ်....မနက်ရောက်မှပြန်တော့"
ကောင်လေးထက်အပေးကောင်းသော ညဥ့်ငှက်မလေးတွေအမျိုးမျိုးနဲ့အိပ်ဖူးသလို ပိုက်ဆံရှိလူတန်းစားက သမီးပျိုလေးတွေနဲ့လည်းလက်ချိုးရေမရအောင် အိပ်ခဲ့ဖူးသည်။ဒါပေမယ့်ထိုကောင်လေးလောက်သူ့အပေါ်စိတ်ကျေနပ်ခြင်းမျိုးမရခဲ့ဘူးပါ။
ကောင်လေးနဲ့တွေ့မှ ရင်ခုန်ရသလို ကောင်လေးခန္ဓာကိုယ်ကပေးတဲ့သာယာမှုတို့ကလည်း သူ့ကိုစိတ်ကျေနပ်မှုအပြည့်အဝပေးသည်။ဂျစ်ကန်ကန်ဆန်တဲ့ကောင်လေးရဲ့ နာကျင်မှုတို့ကိုမြင်ရတာကိုလည်း သူသိပ်သဘောကျသည်။
"ဒါဆိုရင်တော့စျေးပြောင်းမှရမှာနော်"
ချမ်းမြှေ့ကဆိုတော့ အောင်ခန့်ကျော်က ခေါင်းမော့လို့ခပ်ဟဟရယ်လာသည်။
"မင်းတောင်းတာထက်နှစ်ဆဘယ်လိုလဲ"
"သိန်းတစ်ထောင်တောင်းမယ်ဆိုရင်ရော"
ကောင်လေးကမျက်ခုံးတစ်ဖက်ပင့်လို့ မေးလာသည့်အခါ ကိုယ်လည်းကောင်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးတို့အား ကြမ်းတမ်းစွာ နမ်းရှိုက်ပစ်လိုက်တော့သည်။
"မနက်ရောက်ရင် မင်းပြောတဲ့ပမာဏရဲ့နှစ်ဆက မင်းbank accထဲရောက်နေစေရမယ်"
"ဒါဆိုလည်းအချိန်ဆွဲမနေနဲ့တော့လေကိုအောင်ခန့်ကျော်"
ကောင်လေးက ကိုယ့်ပခုံးထက် ဖက်တွယ်လို့ ပြောလာသည့်အခါ သဘောတကျပြုံးရင်း တစ်ဖန်ပြန်လည်တိုးဝင်လို့ ကောင်လေးအား အားပါးတရကို စားသုံးနေလိုက်တော့သည်။
သိန်းချီတန်တဲ့ ကုတင်ကြီးထက် အချစ်ညကိုဖြတ်သန်းနေတဲ့ကောင်လေးကတော့ မနက်မိုးလင်းသည်အထိ ခေါက်ဆွဲဆိုင်အားမပိတ်ပါဘဲ ချစ်ရသူအလာကို ညလုံးပေါက်ထိုင်စောင့်နေရတဲ့ ကောင်လေးကိုတော့လျစ်လျူရှုလို့ဥပေက္ခာပြုထားလေသည်။
ချစ်ခြင်းမေတ္တာတဲ့...ပိုချစ်ရတဲ့သူကပိုနာကျင်ရစေတာလား။တစ်ဖက်သတ်အရာကသာ နာကျင်မှုကိုပေးစွမ်းနိုင်တာလား။
တစ်ခါတစ်လေကြပြန်တော့လည်း ချစ်ခြင်းမေတ္တာတို့ထပ်တူကြပါလျက် လောကဓံရဲ့ကျီစယ်မှုတွေကြား နှလုံးသားလေးက အပွန်းအပဲ့မခံနိုင်စွာ နာကျင်ရပြန်သည်။
'အချစ်သီချင်းလေးတစ်ပုဒ်
ကြိုးမဲ့သလို ကာရံလည်းမဲ့လွန်းသည်'
☁☁☁☁☁
YOU ARE READING
ရမ္မက်နွံထဲဝယ်(Completed)
Romance"အချစ်...ဟက်...အလကားအရေးမပါလိုက်တာ" "အချစ်ဆိုတာ မီးတောက်တစ်ခုထက်မပိုဘူး...အချစ်ဆိုတာရုပ်ရှင်မဆန်ဘူး...အချစ်ဆိုတာ ကဗျာဆန်မနေဘူး....ပြီးတော့အချစ်ဆိုတာ ငါ့အတွက်လည်းမလိုအပ်ဘူး"
