ඔඩිට් එකේ බැල්කනියේ අඳුරුම කොනක ඉඳගන මම හිටියේ නින්ද ගිහින්...ආෆ්ටර් ස්කූල් චෙස් ප්‍රැක්ටිසස් දාලා තිබ්බට වත්සුක ට කෝච් කතාකලා ආයම ෆිට්නස් ට්‍රේන් කරන්න ගමු කියලා ටිකෙන් ටික.. උට දැන් සීයට අනූවකටත් වඩා හොඳ උනත් ව්ව්නද තරම් ෆිට්නස් නෑ ඇයි මාස ගාණක් එකම තැන හිටියා නෙ...වත්සුක නැතුව ප්‍රැක්ටිස් ඉන්න කම්මැලි.. ඌ එක්සර්සයිස් කරන්න නෙ ගියේ.ඒ නිසා මට යන්න බෑ.....උදේ ඉඳන් තිබ්බ ඔලුව කැක්කුමත් ටිකෙන් ටික වැඩි වෙලා තිබ්බ නිසා මම කාටත් නොපෙනෙන්න ශේප් එකෙ ඔඩිට් එකට ආවා...අද මොකක් හරි එක්කට ආෆ්ටර් ස්කූල් ළමයි ඉඳලා.. ප්‍රැක්ටිස් කරනවා.. ඩ්‍රාම එකක් ද කොහෙද !! මන් දන්නෑ ගෙදර යන්න බෑ අරුව තනියම තියලා...උට බස් එකට නගිද්දි එහෙම ටිකක් අමාරුයි... මම බස් එකට නග්ගලා තමා හැමදාම යන්නෙ... උගෙත් ගෙදර හැමෝම වැඩට යනවනෙ..කාලයක් අක්කා ආව ගන්න ඒත් අක්කට ත් දැන් ක්ලිනිකල්ස් එහෙම පටන් අරන් මගෙ හිතේ...
නිදාගන හිටි මට එකපාරටම ඇහැරුනේ ඔඩිට් එකේ තිබ්බට වඩා සද්දෙ වැඩි වුණු හන්දා.......
ක්වයර් එකෙ ළමයි ටික ඇවිත් ඉන්ස්ටෘමන්ට්ස් ඇරේන්ජ් කරනවා.... මම හිතන්නෙ දැන් මියුසික් ප්‍රැක්ටිසස් පටන් ගන්න යන්නේ.... අවුරුද්දෙ මුල ඉස්කෝලෙ හැම ඉවෙන්ට් එකක් ම තියලා ඉවර කරන නිසා මෙයාල මොන ඉවෙන්ට් එකට ලෑස්ති වෙනවද කියල මට හිතාගන්න බෑ...
මියුසික් ට්‍රැක් ටිකක් සෙටප් කරගන කට්ටියම ලෑස්ති වෙද්දී මම ත් ඉන්න විදියටම මොකද වෙන්නෙ කියලා බලාන හිටියා....එතන මම ඉන්නවා පේන්නෙත් නෑ .. මම තව ටිකක් පුටුවේ පාතට රූටලා අත් දෙක පපුව හරහා බැදගත්තා
ඒ එක්කම ස්ටේජ් එකට ආවේ ගර්ල්ස් ලා දෙන්නෙක්.
යකො .....සයුන්දි අක්කා !!!
මෙයා මොකද අපෙ ඉස්කෝලෙ කරන්නේ....!!!
එයා හිටියේ යුනිෆෝම් පිටින්..තව එයාගෙ යාලුවෙකුත් හිටියා... දෙන්නා එක්ක එකතු වෙලා ක්වයර් එකෙ කට්ටිය ගාවට ගියාම එයාලා එක්ක මොනාදො කතා කරල ඒ දෙන්නා ඒව කොලේක ලියාගත්තා .... එයාලා තාම ප්‍රැක්ටිසස් පටන් ගන්නෙ නැතුව ලත වෙවි ඉන්නෙ ඇයි මන්දා...
YOU ARE READING
සෙනෙහස් අවාරේ
Non-Fiction'ආදර කතා පුරාවෘත වෙන්න ජීවිතයම පූජා කරන්න ඕන නෑ බෝසිළු... අපේ කතාව වෙනුවෙන් මම මගෙ ආත්මෙම භාර කරල ඉවරයි ~'
