Uyandığımda Myungsoo'nun bana kitap okuduğunu fark ettim.
"Uyandın mı? İyi uyuyabildin mi?"
"Evet uyandım. Teşekkürler"
"Burada bekle kahvaltını getireceğim."
"Peki"
Myungsoo uzun süre gelmeyince merak ederek merdivenlerden aşağıya indim.
"Aha!! Şu önemli kız sen misin? Bu kör halinle abimi nasıl etkiledin? Hahahahaa!"
"Myungsoo'nun kardeşi misin?
"Evet ve seni burada istemiyorum.. Defol !!!"
Kız yüzüme tokatı geçirmişti. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım. Myungsoo kardeşine bağırdı.
"Ne yaptığını sanıyorsun? Kimseye böyle davranma hakkın yok! Çok istiyorsan sen git!"
Myungsoo beni kucağına alarak yukarıya çıkardı.
"İyi misin?"
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
"Gitmek istiyorum..."
"Bekle birlikte sahilde yürüyelim"
"Hayır! Tek gideceğim sakın arkamdan gelme!"
Sopamı alarak yürüyerek sahile gittim. Düşünmeye başladım.
Al işte Myungsoo' nun hayatını berbat etmeye başlamıştım.
Bağırarak konuşmaya başladım.
"Kardeşi doğru söylüyordu!! Myungsoo' yu neyim etkilesin kii!!!"
"Herşeyin.. Gözlerin.. Dudakların.."
"Myungsoo!! Sana arkamdan gelmemeni söylemiştim!!"
"Merak ettim..."
"Myungsoo! Bana yardim etme.. Eğer bana acıyorsan hiç yardım etme! Bana acımanı istemiyorum!"
"Naeun.. Sana acıdıgımdan değil senden hoşlandığım için seninle olmak istiyorum.. Sana olan hislerim gerçek! Şimdi kollarımı açarak bana sarılmanı beklemeli miyim?"
"Myungsoo! Sana güvenmediğimden değil hayatını mahvetmekten korktuğum için senden uzaklaşıyorum. Seninleyken korkmuyorum. Ama ben körüm.. Olmaz Myungsoo olmaz.."
Myungsoo hiçbirsey söylemeden gitmişti. Bu kadar kısa sürede sadece bir ayda benden hoşlanması mümkün müydü? Yoksa beni kandırıyor muydu?
Kalbimle bakmayı denedim. Görüyordum! Denizin dalgalarını görebiliyordum!! Bu tam olarak görmek değildi ama kalbimle bakınca görüyordum işte. Evet! Myungsoo doğru söylüyordu!
Akşam olmuştu. Gözlerimle göremediğim icin evin yolunu bulamıyordum. Kumsala oturdum ve Myungsoo'nun gelmesini bekledim.
"Naeun.."
"Myungsoo!Ödümü patlattın!"
"Üzgünum.. Bu gece kumsalda yatıp yıldızları izleyelim mi?"
"Myungsoo unuttun mu ben körüm.."
"Unutma.. Kalbiyle bakmalı insan"
"Myungsoo insan görmeden de sevebilir mi?"
"Evet Naeun.. Görmeden de sevebilirsin. Mesela beni sevmeyi dene"
Onun gülümsediğini hissettim ardından bende gülümsedim. Ama acım geçmedi sadece onunla birlikteyken unutuyorum.
Kalp gerçekleri görebiliyorsa Myungsoo'nun gerçekten beni sevdiğini kalbimle görmeye çalışırsam görebilir miyim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALP YARASI
Teen FictionHayatımız da Hayallerimiz Kadar Güzel mi? ~ ~ ~ Belki... Benim hayatım karanlık. Gördüğüm tek şey iç karartıcı siyah..