KALP YARASI

~3~

Hava ciddi şekilde çok soğuktu. Kar yağıyordu. Ben ise hiç bilmedigim bir sokakta duvarın kenarına dayanmış düşünüyordum.

İçimdeki acıyla, kalbimdeki yarayla oracıkta donarak ölmek istiyordum.

Myungsoo iyi miydi ? Onun hayatina girmemekle doğru olani yapmişmıydım? Ya o pislik kadın.. Yani annem...
Beni arıyor muydu?

Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu.

~ ~ ~

Uyandığımda sanirsam yatakta yatiyordum.

"Oh uyandiniz mi?"

"Neredeyim? Sen kimsin?"

"Endişelenmeyin. Hastanedesiniz. Bende doktorum. Sizi sokakta bulmuşlar hastaneye getirdiler."

"Gitmek istiyorum.. Daha fazla acı kokan bu yerde kalmak istemiyorum!!"

"Eviniz nerede?"

"Evim yok... "

"O halde sizi bu halde biryere gönderemeyiz. Tanidiğınız biri var mi?"

Myungsoo vardi. Ama o olmazdı. Myungsoo diyemezdim.

"Hayir.. Yok."

"O halde bir süreliğine burada kalacaksınız"

"Hayırr istemiyorumm. Ölmek istiyorum.. Birakinnn!!"

Yataktan kalktim kolumdaki serumu çikartmaya çalıştım. Ama çok gecti narkoz vermislerdi.

~ ~ ~

Uyandığımda birisi elimi tutuyordu.

"Sen kimsin?"

"Benim Myungsoo."

"Myungsoo!! Ne yapıyorsun burada? Sana birdaha görüşmeyelim demiştim!"

"Naeun bu sefer kaçışın yok! Hastaneden çıktığında benimle geleceksin!!"

"Sana güvenmiyorum Myungsoo.."

Ona herkesten daha cok güveniyordum ama o başkaydi ben başkaydim. Birlikte olamazdik.
Ağlamaya başlamıştım.

"Naeun.."

"Konuşma Myungsoo.. Başım ağrıy - "

Sözümü bitirmeden dudaklarıma yapıştı. Ne yaşadığımı şasirdim. Ne yapiyordu bu !

"Naeun.. Seni seviyorum.."

"Ne yaptığını sanıyorsun sen haa! Amacın ne? Niye beni bu kadar önemsiyorsun? Neden sürekli karşıma çıkıyorsun..?"

" Naeun seni sadece şu son bir haftadir taniyorum..Nasil oldu bilmiyorum ama seni ilk görüşte kalp atışlarım değişti.
Karşına bilerek çıkmıyorum.. Kader de öyle yazıyor.."

" Hayir Myungsoo. Ben seni istemiyorum. Git buradan.. Gitt!!"

"Bu sefer seni almadan hiçbir yere gitmeyeceğim Naeun!"

Myungsoo beni kucağına aldı bırakması icin omuzuna vuruyordum. Ağlıyordum. Uzun bir süre beni kucağında taşıdı sonunda sakinleşmiştim.. Ilık bir rüzgar esiyordu. Beni sahile getirmisti. Denizin o güzel rengini göremesende sesini kokusunu duyabiliyordum. Hissedebiliyordum.

"Beni neden buraya getirdin Myungsoo?"

"Sakinleşmen icin.. Bugunü atlatirsak geçecek hersey"

"Bugunun bitmesi ne kadar iyi olabilir ki? Nasıl olsa yarın yeniden baslayacak.. Ben körüm.. Göremiyorum.. Görememek nedir biliyor musun?"

"Ama gözler asıl görülmesi gerekeni göremez ki..
Yüreğiyle bakmalı insan.."

Diyecek birseyim yoktu. Myungsoo nun kucağında boynuna sarılmış bir sekilde dalga seslerini dinliyordum.
Sonra beni kendi evine götürdü. Pes etmemisti. Merdivenlerden çıktı ve beni
yatağa yatirdi.

"Uyu ve dinlen. Uyandiginda yaninda olacagim.

Tamam der gibi kafami salladim. Odadan cikti. Beni gerçekten seviyor olamazdı değil mi? Benim gibi zavalli birine aşik olamazdı. Belki de sadece bana acıdıgı icin yardim ediyordu.