Reckless • Yoonmin

8. Acil durum toplantısı

Acil durum toplantısı

Sabahın köründe yatağımdan çıktığımda Yoongi'nin kokusu bile kalmamıştı. Zaten onun kalmasını ümit etmem kadar da aptalca bir şey olamazdı. Neden bu kadar aciz olduğumu da anlamamıştım zaten. Bir de ağzımdan gerçekten kalmasına yönelik bir şey çıksaydı ve gitseydi. Ahh rezil olurdum. Neyse ki çenemi nadirde olsa kapattığım bir ana denk gelmiştim de yalan söylemiştim.

Yoongi'nin dün benim için aldırdığı kıyafetlerden giyip odadan çıkmıştım. Otelin girişine indiğimde saat çok erken olduğu için kimse yoktu. Otel Suseong Gölüne yakın olduğu için yürüyüş yapmaya karar verdim. Aptal Yoongi'yi düşünmemek içinde güzel bir fırsattı. Yaklaşık bir saat kadar yürüdükten sonra otele yakın bir yere geldiğimde eski çalıştığım hastanenin bir kaç çalışanıyla karşılaşmıştım.

"Jiminshi umduğumdan iyi görünüyorsun?" Dedi Hayoon isimli Omega. "Ahh iyiyim tabii neden kötü olacakmışım?" Diye gülümsedim.

"Yani, Jungwoo herkese senin delirdiğini ve onu dövdüğünü sonra seni terk ettiğini söylüyordu. Bir de sen dün o kıyafetlerle sunum yapınca, biz de gerçekten delirmiş olabileceğini düşünmüştük." Dedi gülümserken. Kan beynime sıçramıştı. "Kim delirmiş kim?" Diye resmen kıza kükrediğimde korkudan geri çekildi. Aferin Jimin, tam olarak delirdiğimi düşünüyorlardı şimdi.

O sırada otelin arka restoran bölümünde gezen Jungwoo kendine kahve alıyordu. Hıncımı çıkaracağım isim de belli olmuştu. Hızlı adımlarla otele girip koluna yapışmıştım. "Yürü konuşacağız" diye bağırdığımda hemen benimle gelmişti. Etraftakilere el sallayıp her şey yolunda rolü yapıyordu bir de, kafasını kıracaktım şimdi.

Onu ağaçlık alana çektiğimde "İnsanlara ne hakla delirdiğimi söylersin? Üstelik seni dövdüğüm için mi ayrıldın benden?Aldattın beni göt herif " Deyip koluna sertçe bir tane geçirmiştim.

"Ahh Jimin" dedi inledi kolunu tutarken. "Ne deseydim? İtibarımı kurtarmam gerekiyordu." Dedi gülümserken. "Şerefsizin tekisin " dedim bir daha koluna vururken, öldürecektim gerizekalıyı. "Benim itibarım ne oldu?" Diye bağırdım bir tane daha vurduğumda.

"Bağırma güzelim, sakin ol" dedi elimi havada yakalarken. "Zaten millet unuttu gitti. O günleri bizde unutmalıyız. " Dedi.

"Ne unutması be aptal?" Dedim. Üzerine bir hamle yaptığımda geri gitti. "Jimin sakin ol. Gerekirse düzeltirim, dostluğumuz bozulmasın." dedi sakince. "Herkese delirmediğimi söyleceksin. Eğer bunu yapmazsan seni babama söylerim. Babam sana neler yapar bir düşün istersen? Ayrıca seninle dost falan da değilim ben" dediğimde kollarımı önümde birleştirdim.

"O alfam dediğin adam veriyor değil mi bu akılları? Sana hiç yakışıyor mu öyle maço bir adam?" Dedi. "Seni hiç ilgilendirmez" dediğimde bana biraz yaklaştı "Jimin öyle bir adam sana göre değil. Ben seni kaç senedir tanıyorum. Bak ben-" dedi sonra sustu. "Senin mutlu olmanı istiyorum ve sen beni unutamadığın için öyle bir adamla berabersin" dedi.

"Saçma sapan konuşma. Sen beni aldattığın gün ben seni bitirdim" dedim. Bana biraz daha yaklaştığında "Gözümün içine bak, bana aşıksın hala." Dedi pis pis sırıtırken. "Aslında haklısın biz dost olamayız. Çünkü dün gece anladım ki Jimin, bende sana hala aşığım" dediğinde şoka girmiştim. "Ne saçmalıyorsun sen nişanlısın, evleneceksin?" Dedim

"Onun bir önemi yok. Senin için hemen ayrılırım. O adama alfam dediğin an yapamayacağımı anladım. Sen benim omegamsın." Dedi biranda dibime girdiğinde. "Bana demişsin ama asıl sen delirdin herhalde. Soojin ile beni aldatırken de ona benim önemli olmadığımı söylemişsindir sen. İğrençsin, gerçekten seninle nasıl 5 yıl kaybettim ben." Dediğimde kolumdan beni kendine çekti