𝙐𝙣𝙪𝙩𝙪𝙡𝙨𝙖𝙣 𝙢ı?
𝙐𝙣𝙪𝙩𝙢𝙖𝙨𝙖𝙢 𝙢ı?
***
Unutulmayacagindan, hep benimle kalacagindan emin olabilirsin kaptan. Seni hep sevdim, hepte sevip desteklemeue devam edecegim. Ben var oldugum surece hayatimda hep sonsuz olacaksin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✭
Kendime aynadan baktım... Öhm! Peki... Elim ayağım çok pis titriyordu. Heyecandan. Onu yıllar sonra görecek olduğum için. Tamam yani en fazla ne olabilir değil mi?
En fazla ne olabileceğini kestiremiyordum açıkçası. Çünkü onun benden giden kerem oldup olmadığını bilmiyordum, ya çok değişmişse?
Çağla kendine gel!
Senin asıl meselen Kerem olmamalı hayır... Bugün arkadaşının düğünü. Onun için buradasın...
"Ya uf, kızım nasıl sıktınız mu ipleri? Nasıl nefes alıcam bunun içinde ben?" Aynanın yansımasından arkada gelinliğinin içinde robot gibi hareket eden arkadaşıma bakıyordum. Tamam şu an biraz komik görünüyor olabilirdi ama genel olarak peri gibiydi...
"Dur ben bi bakayım" Yanına doğru adımladım ve gelinliğin içinde sudan çıkarılmış balık gibi çırpınmasına 5 saniye kalmış gibi gözüken arkadaşımın gelinliğinin iplerini biraz gevşelttim.
"Allah'ım özgürlük..." Derince bir nefes çekti içine. Bense bu haline gülüyordum.
Yandaki koltuklardan birinde oturan ve konuşmaya başlayan Bahar'a baktım.
"Feridecim, istersen gelinliksiz çık canım arkadaşım. Çünkü son derece gevseltmistik biz o ipleri, yani bundan sonrası donla falan çıkman"
Feride duyduklarından sonra huysuzlandıktan sonra konuşmaya başladı.
"Ya ne yapayım, vallahi ölücem yoksa ya. Allah'ım size de tattırsın da görücem ben sizi. Benden daha fazla nazlanacaksınız" Derin bir nefes çekti içine ve bana hitaben konuştu, "bağla ipleri" tekrardan sıkıca bağladım ipleri, bu sefer açılamayacak bir düğüm haline bile getirmiş olabilirdim.
"Vallahi bundan sonra anca makasla falan kesip acabilirsiniz. Bizden bir şey bekleme hayatta açılmaz artık"
"Ya kızım salak barış bunu nasıl açsın. Güzelim gelinliğin içine edicek ya" Diye söylendi feride.
"İşte uğraşsın diye şey ediyoruz burada. Hem ne yapıcan gelinliği ohoo, siz eve gittikten sonra anca açılacak yani ondan sonra ha kesmişsin ha başka bir şey yapmıssın" İmalı bir biçimde konuşmamla kolumu cimciklemisti.
"Ya hatıra bu hatıra ya. Ama dur ben seni de görücem, nasıl olsa kerem beyde geliyor bugün ben bilmiyor muyum sizin ilk birbirinizi bulduğunuz anda barışacağınizı?"
