𝙐𝙣𝙪𝙩𝙪𝙡𝙨𝙖𝙣 𝙢ı?
𝙐𝙣𝙪𝙩𝙢𝙖𝙨𝙖𝙢 𝙢ı?
***
Unutulmayacagindan, hep benimle kalacagindan emin olabilirsin kaptan. Seni hep sevdim, hepte sevip desteklemeue devam edecegim. Ben var oldugum surece hayatimda hep sonsuz olacaksin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✭
Keremden|
Kararı aldıklarından 1 gün sonra|
"Kerem, haydi haydi!"
Dries'in bana seslenmesiyle pası ona attım. Aklım yerinde değildi. İleri koşup Berkanın bana attığı topu yakaladım. Karşımda kale vardı, hızla ona doğru koşmaya başladım, ileriden Barış ona pas atmam konusunda kendini işaret ediyordu, onla aramıza lucas girmişti ve şu an karşı takımda olduğu için o tarafa atmanın iyi bir fikir olmadığına karar verip kaleye şut çektim. Direkten dönmüştü.
"Ah be!"
"Tamam beyler bu günlük bu kadar yeter, çok iyiydiniz"
Barış bana doğru koşup omzuma kolunu atmıştı.
"Lan oğlum bana niye pas atmıyorsun? Boştaydım orada"
"Lucas vardı ya önünde açık alan olmadığından..."
"Kerem Lucas sonradan geldi, ondan önce atsaydın ya"
Arkamızdan biri üstümüze zıplamıştı.
"Tamam oğlum, çocuğun aklı gidik görmüyor musun? O şimdi lucası seni mi düşünür?" Berkanın konuşmasıyla Barış yüzüme sorgular gibi bakmaya başlamıştı.
"Hayırdır lan noldu?"
"Yok bir şey oğlum ya, salın beni!" Çocukların yanından uzaklaşıp kendimi soyunma odasındaki oturma alanına bıraktım. Elimdeki soğuk su şişesinden birkaç yudum aldım. Kısa bir duş alıp kıyafetlerimi giymeye başladım. Bizimkiler de yanıma doğru geldi, yüzüme atılan şeyle onlara doğru döndüm.
"Ya oğlum mal mısınız?"
"Sana bir şey soruyoruz gerizekalı ama kafan uçmuş gitmiş."
"Ne oldu yine, ne soruyorsunuz?"
"Akşam Apo abilerle yemek yemeye gidelim diyoruz, hem sende ne oluyor bitiyor anlatırsın" Berkanın söylediğiyle konuşmaya başlamıştım.
"İyi gidelim oğlum yemeğe de, bir şey olup bittiği yok neyi anlatıcam?"
"Ya yeme bizi kero, mal mıyız biz kaç yıllık arkadaşımızı anlamayacak, belli ki bi boklar olmuş akşam anlatırsın işte" Barışa göz devirdim.
