"ချမ်းမြှေ့"
ဝေယံခေါ်သံကြောင့် သတိပြန်ဝင်လာတဲ့ချမ်းမြှေ့က ပန်းချီကားဆီကအကြည့်စွန့်လို့ ဝေယံ
ထံအကြည့်ပြန်ပို့လိုက်သည်။
ဝေယံကလက်ထဲက ကိုင်လာသည့်ခေါက်ဆွဲပန်းကန်ကိုစားပွဲပေါ်ချလို့ သူနှင့်ပန်းချီကားရှိရာဆီလျှောက်လို့လာသည်။
"လှလားပန်းချီကားက"
ဝေယံရဲ့အမေးကို ချမ်းမြှေ့ကခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညှိမ့်ပြသည်။တကယ်လည်းထိုပန်းချီးကားချပ်ကြီးက လှလွန်းကာ အတော်ကိုလက်ရာမြောက်လွန်းနေသည်မဟုတ်လား။
"အဲ့ဒါဘယ်သူ့ပုံတွေလဲဆိုတာကိုရောမင်းသိလား"
ဒီတစ်ခေါက်အမေးကိုတော့ ချမ်းမြှေ့ကခေါင်းခါပြလာသည်။
"ထားလိုက်ပါမင်းမသိတော့လဲ...ခေါက်ဆွဲသာလာစားလိုက်တော့"
ဝေယံကချမ်းမြှေ့အားလက်မောင်းကနေကိုင်လို့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ထားရာဝိုင်းဆီဆွဲခေါ်လာတော့သည်။ချမ်းမြှေ့မျက်ဝန်းတွေကတော့ ပန်းချီကားဆီသာ။တစ်ချက်တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ရင် ထိုပုံထဲကကောင်လေးနှစ်ယောက်ကသူနဲ့ဝေယံပုံနှင့်ဆင်တူသည်။ပါးပြင်ပေါ်ကမှဲ့နက်သေးသေးလေးကိုဆွဲထားတာဟာလည်း ချမ်းမြှေ့မှဲ့နက်ရှိရာ ညာဘက်ပါးပေါ်သာ။
"ဝေယံ"
စားပွဲဝိုင်းဆီရောက်ရောက်ချင်း ဝေယံကခေါက်ဆွဲပြုတ်ပန်းကန်အားသူ့ရှေ့တိုးပေးသည်။
"ငါမေးစရာရှိတယ်...ပုံထဲကကောင်လေးနှစ်ယောက်ကမင်းနဲ့ငါလားဟင်"
"အင်း"
ခပ်ပြတ်ပြတ်ထွက်လာတဲ့ဝေယံအသံအဆုံး ချမ်းမြှေ့မျက်နှာထက် ဖုံးဖိလို့ပင်မရနိုင်တဲ့ အပြုံးတို့ကသူတစ်ပွင့်ငါတစ်ပွင့်အပြိုင်ပွင့်လန်းလာသလိုမျိုးပင်။
"တကယ်လှတယ်သိလားဝေယံ...ပုံထဲကမင်းငါ့ကိုကြည့်နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေကအရမ်းကိုအသက်ဝင်နေသလိုခံစားရတယ်...မြတ်နိုးမှုအပြည့်ပါတဲ့မင်းမျက်ဝန်းတွေက ပန်းချီကားချပ်ထဲမှာတောင် ညှို့ယူနိုင်စွမ်းအပြည့်ရှိလွန်းနေတယ်"
YOU ARE READING
ရမ္မက်နွံထဲဝယ်(Completed)
Romance"အချစ်...ဟက်...အလကားအရေးမပါလိုက်တာ" "အချစ်ဆိုတာ မီးတောက်တစ်ခုထက်မပိုဘူး...အချစ်ဆိုတာရုပ်ရှင်မဆန်ဘူး...အချစ်ဆိုတာ ကဗျာဆန်မနေဘူး....ပြီးတော့အချစ်ဆိုတာ ငါ့အတွက်လည်းမလိုအပ်ဘူး"
