(Unicode)
အိမ်ပြောင်းဖို့အတွက်ပြောဆိုရတာ သိပ်တော့လွယ်တဲ့ကိစ္စမဟုတ်ပါ...။ ယွန်းဂီရော ထယ်ယောင်းရောက ငယ်သေးတာကြောင့် စိတ်မချဘူးဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်တွေနဲ့ပေါ့...။
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ၁၉နှစ်ပင်မပြည့်ကြသေးဘူးဆိုပေမယ့် တရားဝင်လက်ထပ်ထားကြပြီးလို့ ကလေးပင်ရနေပြီပဲ...။ ရှေးရိုးစွဲလွန်းတဲ့ယောက္ခမနဲ့ စွာတေးလန်နေတဲ့ခယ်မလေးနဲ့ အတူနေရတဲ့ဒုက္ခကို ထယ်ယောင်းအသိဆုံးပင်...။ ဒါကြောင့် ယွန်းဂီကိုမရမကပြောပြီး အိမ်ခွဲနေဖို့ပြောရတာပေါ့...။
"ထယ်ယောင်းက ထမင်းဟင်းတောင်ချက်တတ်တာမဟုတ်ဘူး... အိမ်မှုကိစ္စဆိုတာ ဝေလာဝေး... ကိုယ်ဝန်လရင့်လာရင် ပိုဆိုးမယ်... သူ့ကိုပါပြုစုရဦးမှာ"
"ကျွန်တော်ကြိုတွေးထားပြီးသားပါအမေ... ယောင်းက ဘာမှမတတ်ဘူးဆိုပေမယ့် သူ့အိမ်နဲ့သူဆိုရင် ရသလောက်တော့လုပ်မှာပါပဲ... ပြီးတော့အိမ်မှုကိစ္စတွေက ယောင်းတစ်ယောက်တည်း လုပ်စရာမလိုပါဘူး... ကျွန်တော်လည်းဝိုင်းကူပေးမှာပေါ့"
သူ့ရှေ့ကနေကာပြောပေးနေတဲ့ ယွန်းဂီကြောင့် ထယ်ယောင်းရဲ့မျက်နှာလေးက ပြုံးလို့နေလေတယ်...။ ဒီအိမ်ကနေ ထွက်ခွင့်ရဖို့က ယွန်းဂီရဲ့မိဘတွေ ခွင့်ပြုမှရမှာပါ...။ ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် ထွက်သွားဖို့ကျတော့ ကလန်ကဆန်လုပ်ရာရောက်မှာပေါ့...။
"မင်းတို့တွေက စိတ်အလိုလိုက်လွန်းတာကိုး... ဒီလောက်အိမ်ခွဲနေချင်ကြလည်း နေကြပေါ့... ဒါပေမယ့် ကိုယ်ဝန်လရင့်လာရင်တော့ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ကြ... ထယ်ယောင်းကို အမေစိတ်မချဘူး... သားအလုပ်သွားနေချိန်မှာ အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်း တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာစိုးတယ်"
ထိုစကားကြောင့်ယွန်းဂီက ထယ်ယောင်းဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အလိုက်သိတဲ့ထယ်ယောင်းကလည်း ခပ်သွက်သွက်လေးပြန်ပြောလိုက်လေတယ်...။
"ဟုတ်ကဲ့အမေ... အဲ့လိုပဲလုပ်ပါ့မယ်... ကိုယ်ဝန်လရင့်လာရင် ဘေးမှာတစ်ယောက်ယောက်ရှိတာက ပိုစိတ်ချရတယ်လေ... ယောင်းတို့ဆီမှာက အမေ့ကိုပဲအားကိုးစရာရှိတာပါ"
YOU ARE READING
Unstoppable Marriage
FanfictionA successful marriage requires falling in love many times, always with the same person. But if not, become unstoppable marriage.
