Chapter - 21

254 44 5
                                    

(Unicode)

မစ္စကင်မ်ရဲ့ မီဒီယာ‌တွေကိုလာဘ်ထိုးပြီး ဖုံးဖိပေးမှုကြောင့်ပဲ ထယ်‌ယောင်းနဲ့ပတ်သတ်တဲ့သတင်းတွေက တဖြည်းဖြည်းချင်း မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်သွားတော့တယ်...။ ခုဆိုရင် ထယ်ယောင်းလည်း အရင်လိုပဲရိုက်ကူးရေးတွေ ပြန်လုပ်နေရလေပြီ...။

"ဂျောင်ကု အိမ်မပြန်နဲ့ဦး... ငါတို့ရှော့ပင်းထွက်ရအောင်"

"ဒါဆို ရှေ့နားက mall တစ်ခုမှာရပ်လိုက်မယ်နော်"

"အိုကေ... ဒါနဲ့အဲ့မှာ ကလေးနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတယ်မလား...??"

ဂျောင်ကုသိလိုက်ပါပြီ...။ ထယ်ယောင်း သူ့ကလေးအတွက် ဈေးဝယ်ထွက်ချင်ပြန်ပြီဆိုတာ...။

"Mall တိုင်းလိုလိုမှာတော့ ကလေးပစ္စည်းတွေရှိတတ်ပါတယ်"

"ဒါဆိုလည်း ပြီးတာပါပဲ"

ထယ်‌ယောင်းက ခုတလော ကလေးပစ္စည်း‌တွေဝယ်ရတာကို သိပ်သဘောကျ‌နေတယ်...။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကလေးနဲ့တွေ့ပြီးကတည်းက ‌ထယ်ယောင်းရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ အရယ်အပြုံးတွေရှ်ိလာတတ်ပြီး ကင်မရာနောက်ကွယ်မှာလည်း အရင်လိုအရုပ်တစ်ရုပ်ကဲ့သို့ ဖြစ်မနေတော့ဘဲ တက်ကြွမှုတွေရှ်ိလာခဲ့တယ်...။

ဒါက ကောင်းတဲ့အချက်ပဲမို့ ဂျောင်ကုကတော့ သဘောကျမိတယ်...။ သူ့ရဲ့ idol ကို ပျော်ရွှင်နေတာပဲ မြင်ချင်မိတာလေ...။ ပြီးတော့ မင်ဂီယောင်းဆိုတဲ့ ကလေးလေးကလည်း မြင်တဲ့သူတိုင်းချစ်ချင်အောင် သိပ်ကိုမျက်နှာချိုတဲ့ကလေးလေးပါပဲ...။ သူ့ကိုသွားတွေ့တိုင်း ထယ်ယောင်းနဲ့အတူပါလာတဲ့ ဂျောင်ကုကိုပါ ကလေးက ရင်းနှီးနေလေပြီ...။

"အစ်ကို နေပါဦး... ကားပေါ်ကမဆင်းခင် လုံလုံခြုံခြုံဝတ်သွားဦး... ပါပါရာဇီတွေက အစ်ကို့ကိုတွေ့ရင် လိုက်လာကြမှာ"

"ဟုတ်ပါပြီ... ငါမေ့သွားလို့ပါ"

ဂျောင်ကုက ကားထဲမှာအသင့်ဆောင်ထားတဲ့ နေကာမျက်မှန်၊ ဦးထုပ်နဲ့ mask ကိုပေးလိုက်တယ်...။ ဘယ်လိုပဲရုပ်ဖျက်ဖျက် ထယ်ယောင်းက လူကြားထဲမှာထင်းနေတော့ တော်တော်လေးတော့ အခက်တွေ့တယ်...။

Unstoppable Marriage (Completed)Where stories live. Discover now