5.bölüm

177 14 10
                                    

İsmail

Kenanın da buraya geleceğini biliyordum ama onuda bir hafta sonra gelicek diye bekliyodum gerçekten sürpriz olmuştu

Kafamı semihe çevirdiğimde ışıl ışıl gözlerle kenana baktığını gördüm resmen gözleri parlıyordu e kenanında pek bir farkı yoktu

Kenan gerçekten çok değişmişti burdan gitmeden önce upuzun olan saçlarını kesmişti kaşındaki çizik ve yeni saçlarıyla çok yakışıklı olmuş ve çok büyümüştü onunda yeşil gözleri parlıyordu

"Hoşgeldin abicim geç içeri " diye kenana seslenmiştim zorlukla gözlerini semihten çekip bana yönelerek konuştu

"Hoş buldum abi " deyip içeri gecmişti
Elindeki valizleri kenara bırakıp işaret ettiğim salona doğru yürüyüp koltuklardan birine oturdu.

Yan tarafıma baktığımda semihin hala aynı pozisyonda durduğunu görüp kafasına vurdum.

"Oğlum noldu lan geçsene içeri" dememle kendine gelmiş ve "abi kenana nolmuş böyle " demişti.

Tepkisine sırıtıp kolundan tutup salona götürmüstüm salona girmemizle Kenan kafasını bize dönmüştü Semih yavaşça kenanın yanına oturmuştu vay piç diye geçirdim içimden bize gelince ayı gibi güreşiyon kenana gelince nasıda  beyefendi oluyo yaa

"Eee Kenan sınavın nasıl geçti abim"
Sorduğum soruyla Kenan bana döndü

"İyi geçti abi tercihlerime türkiye ve İstanbul'u yazdım inşaallah burası çikcak" diye sözünü bitirince semihle birbirimize garip garip bakmaya başladık

"Kenan senin türkçen niye bu kadar garip?"diye sormamla Kenan gülmüştü

"Abi liseyi Almanca okudum ve dört yıldır orda yaşıyorum kimse türkce konuşmadığı için yavaş yavaş unutuyosun" diye açıklama yapmıştı bende hmm diyerek onaylamıştım .

Üçümüz sohbet ederken zilin çalmasıyla derin bi iç çektim
"Eğer biri daha sürpriz yaparsa şuraya düsüp bayılıcam" dememle ikiside gülmeye başladı Semih" ben açarım abi" deyip kapıya doğru gitti

Bir süre sonra barışın bağırışıyla bizde gülerek kapıya doğru gitmiştik

"Ulan Semih özlettin ya lan kendini"
Diyerek semihe sarılıyordu ama daha Kenanı fark etmemişti hafifçe öksürdüğümde kafasını bana çevirmişti kafamla işaret ettiğim tarafa bakınca  şok geçirmişti yavaş yavaş gözleri dolmaya başlamıştı kenana baktığımda onun çoktan göz yaşları süzülmeye başlamıştı bile.

Hızlıca kollarını barışın beline dolamış kafasınıda boynuna gömmüştü barışta kollarını sırtına sarmış saçlarını okşuyordu dört yılın özlemiyle ikiside ağlıyordu .

Barış kardeşine çok düşkündü bunu her zaman söyler ve belli ederdi eskiden bile her buluşmamızın sonunda eve giderken kenana bir sürü aburcubur alırdı , sürekli onunla uyur , hep onunla ilgilenirdi , annesinden sonra birde kenanında gitmesi onun için çok zor olmuştu.

Kafamı semihe çevirdiğimde  onunda gözlerinin dolduğunu gördüm
"Oğlum sen niye ağlıyon" diye sorduğumda dudaklarını büzüp konuşmaya başladı " Sen neden ben gelince ağlamadın sevmiyonmu beni" diye masum masum sormasıyla  üçümüzde kahkaha atmaya başlamıştık semihte gülüp bana sarılmıştı bende sıkıca karşılık verip saclarını öpmüştüm "olurmu öyle şey ben seni nasıl sevmem biliyorsun ben çok duygusal bir insan değilim ama bu ağlak barış öylemi bak nasıda ağladı hemen" laf arasında barışa sataşmamla bana ters ters bakmıştı sonra bıraksak ayakta uyicak Kenana dönmüştü "abicim bak yorgunsun  biraz uyu sonra oturur konuşuruz tamammı" usulca başını sallamasıyla semihi dürtüp kulağına fısıldadım
"Git çocuğa odasını göster" Semih hızlıca kenanın yanına gidip gel ben sana odanı göstereyim" deyip yukarı doğru çıkarmıştı.

Kafamı barışa doğru çevirdiğimde kollarını işaret etmişti hızlıca kollarımı boynuna dolayıp oraya sokulmuştum oda kollarını belime sarmış burnunu boynuna sürtüyordu
Şuan sanki huzurun vücut bulmuş haliydim umarım bu huzur hiçbir zaman buzulmazdı

Umarım......

Ayy bı kaç bölüme kaos yazcam ilk defaaa

Bu arada yorum yapılınca çok mutlu oluyorum teşekkür ederim hepinizee💕💞

baismHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin