4 yıl sonra.....
"Ya abi şu oğlunu alırmısın üzerimden bak hep yüzümü boyadı yaa" diye söyleniyordu Kenan abisine, amca olmayı hiç böyle hayal etmemişti. Bu yeğeni olacak bebek tam bir canavardı.
"Bağırma benim oğluma sıçarım bacağına senin" diyerek minik oğlanı kendi kolları arasına aldı barış ,tam o sırada İsmail'in bağırışı odayı doldurdu " Barış ben sana kaç kere şu çocuğun yanın da küfür etme demedimmi oğlumuz sokaklardaki serseriler gibimi olsun istiyorsun" klasik azarını da çektikten sonra barışın kucağından minik oğullarını alıp akşam yemeğini hazırladığı mutfağa götürdü.
Barış kendini koltukta oturan kardeşinin yanına atıp son 5 yılda olanları aklından geçirdi.
Bir sevgilisi olmuştu ve ondan ayrılmıştı, sonra hayatının anlamı yaşama sebebi olan o adamla birlikte olmuştu, yıllardır hasretini çektiği kardeşi yanında yaşamaya başlamış ve sevgilisinin kardeşiyle birlikte olmuşlardı. Bunların yanı sıra eski sevgilisinin hamile olduğunu öğrenmiş ve onunla zorla evlendirilmeye kalkmıştı. Çocuğu doğduktan sonra mahkeme kararıyla onu yanına almış İsmail ile beraber büyütmüşlerdi. Kardeşi Kenan üniversiteden mezun olmuştu ve iş bulamadığı için Almanca özel dersler veriyordu. Semih tıpın beşinci senesini okuyordu ve dersleri yüzünden geç saatlere kadar kütüphanede ders çalışır eve akşamları gelirdi.
Zilin çalmasıyla Kenan hızla ayaklandı bütün gün yolunu gözlediği sevgilisi geldiği için çok heycanlıydı.
Bir hışımla kapıyı açıp uykusuzluktan gözleri kızarmış sevgilisinin boynuna atladı. Semih de aynı sıkılıkta kenanın beline sarıldı. Sevgilisiyle vakit geçirmeyi çok özlemişti ama dersleri özlem gidermesine engel oluyordu.
Kenan kafasını gömdüğü boyundan kaldırıp semihin kurumuş dudaklarını kendi dudaklarıyla ıslattı.
Barış oturduğu yerden ayaklanıp mutfağa doğru adımladı. Kapını önüne gelince gördüğü manzara ile ne kadar şanslı bir adam olduğunu tekrar hatırladı. Öz çoçuğu olmamasına rağmen ismailin oğluyla bu kadar güzel ilgilenmesi barısın ona her geçen gün daha fazla aşık olmasını sağlıyordu.
Barısın kapı pervazına yaslanmış onları izlediğini gören İsmail yüzündeki gülümseme ile yemek masasında çorbasını yiyen oğlunun kemerini takıp sevgilisinin yanına gitmişti.
Ellerini barısın beline dolayıp değil beş yıl beşyüz yıl da öpse tadına doyamayacağı dudaklarına kendi dudaklarını bastırdı. Yavaşça dudaklarından ayrılıp alınlarını bir birine yasladı barış, ve fısıldadı.
"Başardık"
Ayy final yaptım inanamıyorumm
Tamam bacılar şimdi yeni yazdigim kitaplara hücum edelim olurmuu
Koccaman optuuum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
baism
Teen Fiction"barış ne işin var senin burda" yağmurdan dolayı sırılsıklam olmuş bedenini bana biraz daha yaklaştırdı "Yapamadım İsmail sana ihanet edemedim"
