Azcıkta barışın gözünden bakalımm
Ay sürekli bölüm atmak istiyom noluyo noluyoo
Barış
İsmaili karşımda gözleri dolu dolu görmek kalbimde bir sızı oluşturmuştu hemen başımı eğip yere bakmaya başladım bana çok kızgındı farkındaydım ama zaten bir kaç haftadır kafamı toparlamaya çalışırken ismaili görmek işleri daha da zorlaştırıyordu.
Onu öptükten sonra vereceği tepkiden çok korkmuştum işleri kaçarak daha da zorlaştırdığımın farkındaydım ama benimde düşünmeye ihtiyacım vardı
"Nerdeydin" İsmail'in sorduğu soruyla kafamı yerden kaldırıp gözlerine baktım bu sefer bağırarak konuştu
"Sana soruyorum lan nerdeydin? Seni ne kadar merak ettim biliyormusun ha? Neden telefonlarımı açmıyosun ? Neden mesajlarıma bakmıyorsun? Neden benden kaçıyosun?" Hem ağlıyor hemde bağırıyordu içeri girip kapıyı kapatmamla yumruk yemem bir oldu
Yediğim yumrukla geriye sendelerken ismailin kollarını tuttum " geberticem lan seni benden kaçmak neymiş göstericem sana oruspu çocuğu" diyer kollarımdan kurtulmaya çalışıyordu
"İsmail lütfen sakin ol anlatıcam sana herşeyi tamammı?"dediğim şeyi dinlemeyip haladaha kollarımdan kurtulmaya çalısıyordu hızlıca çenesini tutup dudaklarına kapanmamla bir anda hareketleri durmuştu
(Erkekleri bu kadar dinlemek yeterli sıra ismosumda )
İsmail
Dudaklarıma kapanan barısın dudaklarıyla put gibi kalmıştım ne yapmalıydım bilmiyordum içimdeki ses öp öp diye bağırıyordu bu ses biraz tanıdık geliyordu ama neyse
Ellerimi barışın ensesine koyup karşılık vermeye başladım karşılık vermemle hareketlerini hızlandırmış alt dudağımı emmeye başlamıştı gittikçe derinleşen öpüsmemiz sertleşmeye baslamıştı sanki çölde su bulmuş gibi büyük bir açlıkla öpüsüyorduk
Barış yerlerimizi değiştirip beni duvara yaslamıştı talan ettiği dudaklarımı bırakmış çenemden aşağı öperek boynuma gelmişti kokluyor öpüyor ısırıyor ısırdığı yerleri de yalıyordu kendimi inlememek için zor tutarken yavaşça gözlerimi açtım
Gözlerimi açtığımda gördüğüm iki yüzle hemen barısı üzerimden atmıştım lan ben bunları hep unutmuştum barıs ilk yüzüme sonrada baktığım yere bakınca ellerinde cipsle birbirlerine yaslanarak bizi izleyen kenanla Semih hızla kaçmaya başladılar " GELİN LAN BURAYA" barısın bağırmasıyla oldukları yerde çivilenen ikili yavaşça arkalarını dönmüşlerdi yavaş yavaş gelip barısın önünde durmuşlardı
Barış sanki bir baba edasıyla kulaklarından çekerek konuştu "oğlum siz özel hayat nedir bilmez misiniz lan" acıyla kıvranan Semih cevap verdi " abi siz çok güzel şey edince bizde dalmışız napalım"
Barıs duyduğu şeyle dahada sert çekmişti kulaklarını bu sefer ikiside yerlerinde acıyla tepiniyordu daha fazla dayanamayarak "barış bırak cocukları" dememle barış nızalanmaya başlamıştı ters bakış atmamla hemen susmuş cocukları bırakmıştı
Açtığım kollarımın altına giren Semih ve Kenan barışa zafer gülüsü atıyolardı Kenan somurtak bize bakan barışı gülme krizine sokan o cümleyi söylemışti
"Teşekkür ederim İsmail yenge"
Ayy fazla mutlu oldu pislik yapacaaaam
ŞİMDİ OKUDUĞUN
baism
Ficção Adolescente"barış ne işin var senin burda" yağmurdan dolayı sırılsıklam olmuş bedenini bana biraz daha yaklaştırdı "Yapamadım İsmail sana ihanet edemedim"
