İsmail
Kapıyı açtığımda gördüğüm kişiyle yüzümdeki gülümseme soldu
"Askım kim gelmiş" içerden seslenen barışa bir kaç dakika sonra yanıma gelmişti kapı da kimin olduğuna bakınca kasları catılmıstı
"Senin ne işin var burda" diye çıkısınca melisadan bir kahkaha yükselmişti "askım ha demekki sezgilerimde yanılmamışım pislikler sizi" diye tükürür gibi konusmuştu"sanane lan ne istiyosun" diye bağırmamla semihle kenanda yanımıza gelmişti
"Hamileyim" söylediği şeyle gülmeye basladım "yalan söyleme" diye inkar ettim elinde tuttuğu hamilelik testini gözüme doğru uzattı çift çizgiyi görünce hala inkar etmeye çalıştım" sahte olmadığı ne malum" dememle barışta öne atılıp "yalan söyleme biz seninle öyle bir şey yaşamadık" barısın savunmasıyla Melisa kollarını bağlayarak konuştu " irfanla gözdenin düğün gecesini hatırlamıyormusun barış" aklıma gelen şeyle yerimde çivilendim o gece barış çok sarhoştu ve böyle bir şeyin olma ihtimali çok yüksekti
Barış ellerimi tutarak konuştu "İsmail bitanem bana bak yalan söylüyo o tamammı bak şimdi hastaneye gidicez tamamı" yavaşça kafamı sallamıştım "yürü sende hastaneye gidiyoruz"
............
Odada Barış Semih Kenan ve ben melisanın kontrolünü bitmesini bekliyoduk doktor melisanın karnında gezdirdiği makinayı kaldırıp gülümseyerek konuşmuştu "tebrik ederim Melisa hanım 2 aylık hamilesiniz" duyduğum şeyle başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü "ya bı yanlışınız olmasın olamaz böyle bişey" diyerek inkar etmişti barış "aaa barış neden öyle diyosun bak bebeğimiz olucak"diyerek karnını tutmuştu Semih hemen kolumu tutarak "abi sakin ol tamammı"demişti
Kolumu semihten çekip hızla doktorun odasından çıktım kendimi zar zor tuvalete atıp kapıyı kilitledim ağlamamak için direniyordum kendimi küçük düşüremezdim
"İsmail aç kapıyı bitanem konusalım"
Barısın sesiyle kendime geldim
"İsmail nolursun aç kapıyı güzelim konuşmama izin ver yalvarırım"
Burnumu çekerek kapıya uzanıp kilidini açtım
Kilit sesini duyan barış kapıyı açıp içeri girdi kapıyı tekrar kilitleyip hızlıca bana sarıldı onun sarılmasıyla ağlamam dahada şiddetlenmişti yüzümü boynuna gömüp kollarımı beline doladım "İsmail çok özür dilerim gerçekten ben istemedim onunla birlikte olmak gerçekten hiç duokunmadım bile ona yemin ederim" kendini açıklamaya çalışan barışa mümkünmüş gibi dahada çok sarıldım onu bırakmanın düşüncesi bile çok kötüydü kafamı kaldırıp ellerimi barısın yüzüne koydum
"Senin bir suçun olmadığını biliyorum sevgilim ama bundan sonrası nolucak o kadının karnında senin çocuğun var" diye konuştum
"Bir şekilde halledicem ben tamammı bırakmicam seni " diyerek dudaklarıma küçük bir öpücük bırakmıştı tekrar sıkıca sarılmıştım
Dışardan gelen büyük bir çığlıkla yavaşça ayrılmıştık barış kilidi açıp dışarıya baktığında " ya yeter ama yaa" diye söylenmişti ne olduğuna bakmak için kapıya gittiğimde karşımda kaygan zemin tabelasının önünde kolunu tutarak ağlayan Semih ve başhekimi getirin buraya diye hemşirelere bağıran bir Kenan vardı
Ya off bunları küstürmeye kıyamıyom
!!!!!!!!!ÖNEMLİ!!!!!!!!!
sizce Kenan ve semihe ayrı bir bölüm yazmalımıyım ben onlarada fanfinifon yaptırmak istiyom da🥺😔
Ve cidden kaos yazmicam ama bir süre mutlu olmasınlar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
baism
Novela Juvenil"barış ne işin var senin burda" yağmurdan dolayı sırılsıklam olmuş bedenini bana biraz daha yaklaştırdı "Yapamadım İsmail sana ihanet edemedim"
