baism

6.bölüm

İsmail

Kenanla semihin gelmesinin üzerinden bir hafta geçmişti ilk gün ikisinide bu kadar sakin görünce anlaşa bileceklerini düşünmüstük ama yanılmışız sürekli ufacık şeylerden kavga edip küsüyolardı

Bugün üneversite sınavının sonuçları açıklanıcaktı merkala hepimiz salonda sistemin açılmasını bekliyorduk kenanla Semih yanyana oturmuş bizde barısla koltuğun başlarına oturmuştu

"Aha yüklendi" semihin sesiyle hemen dikkatimi ona vermiştim "benimkide yüklendi" diyen kenanla hepimiz pür dikkat bilgisayarları izliyorduk
"Aynı anda açalım" diyen kenanla Semih başıyla onaylamıştı

"1 2 3" dememle ikisine sayfayı tıklamıştı ve odada büyük bir bağırış yükselmişti

"KAZANDIM"

"KAZANDIM"

Kenan hızlıca semihin boynuna atlamış sıkı sıkı sarılmıştı
"Kazandık" diye fısıldamıştı
Semihte sarılışına karsılık verip "kazandık"demişti

Barışın öksürerek kenannı çekmesiyle ayrılmışlardı kıskanç herif diye geçirdim içimden

Bende semihe sarılmıştım
"Afferim lan sana aslanım benim "
Diyerek saçını oksamıştım
"Bak ben sana ne dedim peşini bırakmicam senin demedimmi"
Diyerek gülmüştü semihten ayrılıp kenanada sarılmış onuda tebrik etmiştim.

"Ya abi ben İstanbul'u gezmek istiyorum ama hiç arkadaşım yok burda" diyen kenanla Semih hemen öne atılmıştı "ben gezdiririm seni"demesiyle Kenan ona garip garip bakıp "sen beni denize falan atarsın şimdi korkuyom senden"dediğinde gülmüştük "lan valla bişi yapmam hadi git hazırlanda çıkalım" diyen semihle Kenan kocaman gülümseyip odasına doğru koşmaya başlamıştı
Semihte sırıtarak arkasından gidip odasına girmişti.

"Kaldık yine baş başa" konuşan barışla bende gülümsedim

Aklıma gelen şeyle hızlıca barışı elinden tutup odaya çıkardım
"Geçen ne buldum biliyomusun otur göstericem" diyerek yatağa oturtturdum barışı

Hızlıca dolabımı açıp içinden kutuyu çıkartıp barısın yanına oturdum
Meraklı gözlerle bana bakan barışa gülüp kutudan resimleri çıkardım

Heycanla resimleri eline alıp bakmaya başladı" İsmail bu resimler kaybolmamışmıydı?" diye konuştu kafamı hayır anlamında sallayıp "bende öyle sanıyodum ama dolabımı toplarken buldum dün" elindeki resime uzun uzun bakarak konuştu
"Ozamanda çok güzelmişsin" dediği şeyle yanaklarım kıpkırmızı olmuştu.

Utanarak kafamı çevirdiğimde barış elini yanağıma koyup kafamı kaldırdı biraz daha bana yaklaşmasıyla artık yüzlerimiz arasında santimler vardı istemsizce dudaklarımı yalamamla bakışları oraya kaymıştı birazdan neler olacağını tahmin edebiliyorum ve bunu herşeyden çok istiyordum ama korkularım daha ağır basıyordu ya benden iğrenirse ya benimle bı daha konusmazsa ya onu kaybedersem düşüncelerimi bölen dudaklarımdaki sert baskıyla kalakaldım bir kaç saniye hareket etmeyen dudaklarım artık dayanamayarak barısın pembeliklerini kavramıştı yavaş yavaş öpüşürken barış birden kendini geri çekmiş ve hiç bir şey demeden odadan çıkıp gitmişti

Beni yıkık dökük bırakarak...

Ayyy noluyo bana sürekli bölüm yazasım geliyooo