baism

12.bölüm

İsmail

Son bir kaç gündür evde cenaze havası vardı kimse birbiriyle konuşmuyor du barış doğru düzgün eve girmiyor bütün gün melisanın ailesiyle ilgileniyordu

Melisanın babası hamile olduğunu öğrenmiş evlenmeleri için baskı kurmuştu barışta konuşup anlaşmaya çalısıyordu ama nafile adam Nuh diyor peygamber demiyordu

Kenan la semihte son günlerde çok durgunlardı birbirleri ile konustuklarını hiç görmemiştim sanırım kavga etmişlerdi

Saat çoktan 12 yi gecmişti barış hala eve gelmemişti onu beklemememi söylemisti ama o gelmeden uyuyamazdım zaten kapıdan gelen anahtar sesiyle hemen oraya koşmuştum kapıyı açıp içeri giren barışın suratı suratı yara bere içindeydi gözleri kızarmıştı hemen elimi yüzüne koyup kafasını kaldırdım

"Noldu sana kim yaptı bunu" diye sormamla barış gözyaşlarını tutamamış kollarını belime sarmış kafasını boynuna gömerek ağlıyordu  ağlamanın şeddetinden sarsılan omuzlarını sıvazlayarak konuştum "noldu barışım anlat bana bak kaç gündür bana hiçbirşey anlatmıyosun bu acının altında sen eziliyosun anlat bana beraber ezilelim tek basına bu kadar yükü sırtlama beraber sırtlanalım yalvarırım kendine eziyet etme artık"

Yavaşça başını boynumdan kaldırdı ağlamaktan kızarmış gözlerine baktım "canımı alıcaklar" dediği şeyle ürpermiştim " seni öldürmeklemi tehtid ettiler " diye sordum basını hayır anlamında salladı "benim canım sensin İsmail seni alıcaklar"

"Barış gel odaya çıkalım sen bana olayı en basından anlat tamamı bitanem" basını sallayarak merdivenlere yöneldi  bende pesinden gitip odaya girdim bir kaç dakika sonrada barış odaya girdi

Yaslanarak uzandığım yatakta kollarımı açmamla oda kollarımın arasına girmiş başını göğsüme koyup sarılmıştı yüzünü okşayarak  konuştum "şimdi en başından anlat bana " dememle iç çekip anlatmaya başladı

"Melisanın babası beni konuşmak için evlerine çağırdı Melisa ona seninle birlikte olduğumu söylemiş tabiki adamda benim kızından ayrılıp seninle birlikte olmamı sindirememiş
Gittim evlerine kapının açılmasıyla hepsi bir anda üzerime gelmeye başladı melisayla evleneceğimi yoksa beni öldüreceklerini falan söylediler yemin ederim o an hiç korkmadım senin için ölürdüm ama" gözlerinden tekrar yaş akmaya başlamıştı tek tek göz yaşlarını silerek konuşması için beklemeye başladım "beni seni öldürmekle tehtid ettiler İsmail" diyerek dahada şiddetli ağlamaya başladı " barış ağlama bitanem bak kimseye bişey olmicak tamammı lütfen" diyerek sakinleştirmeye çalıştım

"İsmail zorundayım anlıyomusun eğer o evliliği yapmazsam ölüceksin ben sensizliğe nasıl dayanırım senin hayatını nasıl elinden alırım" demesiyle hızla doğruldum "olmaz barış seni bırakmam gerekirse ölürüm ama olmaz vazgeçemem senden bu kadar geç kavuşmuşken bu kadar erken ayrılamayız bı yolunu buluruz hallederiz polise gideriz şikayet ederiz illaki bir çözümü vardır" diye konuştum barış kafa sallayarak " polise gitmedimmi sanıyorsun kaç gündür nelerle uğrasıyorum ben olmuyo hiç bir işe yaramadı polis elimde hiçbir delil yok şikayetci olamadım" demişti.

"Benden bu kadar çabukmu vaz geçiyorsun barış ben senin için ölmeyi göze alıyorum ama sen hemen pes ediyorsun inanamıyorum sana geeçekten" deyip akan yaşlarımı sildim

"Tamam tamam barış ayrılalım sende git o kızla kendine bir yuva kur tamamı" deyip odadan çıkmıştım.