baism

15.bölüm

Ayyy dayanamadım patlattım bir bölüm daha çok uzatmak istemediğim için 20 de falpn final yaparım

İsmail

Ve işte o gün gelip çatmıştı barış evleniyordu kalbimde zaten hiç yokluğunu hissettirmeye ağrı dahada artmıştı göğsüme bıcak saplanmış gibi acıyordu gözlerimden akan yaşları engelliyemiyordum yıllarca hayalini kurduğum ailemizi o artık başkasıyla kuracaktı bazenleri gece uyurken konuşurduk bana hep baba olmak istediğinden bahsederdi hayali gercekleşmişti baba oluyordu bebeğin cinsiyetini öğrenmislerdi geçen hafta kenan kız olduğunu söylemişti şu hayatta ki en iyi babaya sahip bir kız.....

Odamın kapısının tıklatılmasıyla "geeel"diye seslendim içeri yavaşça Semih girdi "abi müsaitmisin?" Diye sormuştu "gel gel musaitim" diyerek yanımı pat patladım yavaş yavaş gelip yanıma oturmuşttu

"Abi bu akşam bar-" sözünü kesip konuştum "bak Semih eğer gitmek istemiyorsan seni zorlamam ama bim fikrimi sorucaksan git tamammı sakın kendini kötü hissetme git güzelce eğlen sonuça oda senin bir abin eminim böyle bir günde senide yanında götürmek isticektir" diyerek konuştum bir anda semihin gözleri parladı ve gülümsemeye başladı noldu de gibi bakınca "bu akşam sakın uyuma tamammı eğer aklımdaki şeyi gerçekleştirebilirsem herşey çok güzel olucak " diyerek kapıya koşmuştu duraksayıp tekrar arkasını dönerek konuştu"sakın uyuma" hoş zaten nasıl uyuya bilirdim ki

Barış

Evlenmek yuva kurmak baba olmak hep en büyük hayalimdi işten geldiğimde bana kapıyı açan bir sevgili evin içinde emekleyen bir bebek evin içindeki o huzur kokusunu hep hissetmek istemiştim ama bu hayallerimi süsleyen asıl kişi şuan bana nasıl olduğunu soran Melisa değildi ismaildi benim İsmail'm......

Kaşlarımı çatarak konuştum "bana bak Melisa bu asla gerçek bir evlilik olmicak tamammı o kafandaki pembe panjurlu sevgi dolu yuvayı unut ben ismaili seviyorum ve bu kalbim sadece onun için atıyor asla senin için atmayacak bu sacmalıga sadece ona zarar gelmesin diye sabrediyorum" diye sözümü bitirmemle alayla güldü

"Zavallı barış senin ismaili seven bir piç olman hiç bir şeyi değiştirmez çünkü az sonra evlenicez ve pembe panjurlu yuvamıza gidicez tamammı kocacım"

Bu kadının nasıl bir şeytan olduğunu hala daha anlamamıştım tam ağzımı açacakken gelin odasının kapısı sert bir şekilde açıldı 

"Hazır mısınız"

"Hazırız babacım"

Melisa koluma girerek konuştu  "hadi gidelim barış" yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirip odadan çıktık salona doğru ilerlerken göğsüm sıkışmaya başlamıştı

Alkış seslerinin yükselmesiyle masaya doğru ilerlemiş ve oturmuştuk

Bir kaç dakika sonra nikah memuruda yerine oturmuştu klasik ön konuşmasını yaptıktan sonra sıra o ana gelmişti

"Barış bey siz Melisa hanımı eşliğe kabul ediyor musunuz?" O an sanki zaman durmuştu bütün sesler kesilmişti melisanın babası ve adamları dikkatle bana bakıyordu dilimi yutmuş gibi konuşamıyordum

Ağzımdan çıkacak tek kelimeyle herşey bitecekti şuana kadar olan ihtimallerin hepsi biticek ismaili kaybedicektim ben düşüncelerimle boğuşurken salonda büyük bir ses yükseldi

"BU DÜĞÜN GERCEKLEŞEMEZ"

her oy bir gecmiş olsun

Ve yorumlarınız çok tatlı yicem hepinizi