ANUBİS - Cehennemi yaşamak

1. Yeni ev

Merhaba hoş geldinizzz biricik minik fırtına bulutlarım. Umarım iyisinizdir. Bölüme hoş geldiniz.

Düzenleme : Arkadaşlar ben bu kitabı artık bu hesabda yani yeni hesabdan yazdığım için tüm yorumlar, oylar ve okunma sayısı sıfırlandı. O yüzden sizden ricam lütfen bölümlere bol bol yorum yapmanız ve kitabı oylamanızdir 🌹🌹.

Bu arada eyer isterseniz yeni yazmaya başladığım mafya temalı kurguma da göz ata bilirsiniz♡

Elimi belime koymuş gurur hissi ile karşımdaki eve bakıyordum.

Tüm o toksik hayatımdan artık kurtulmuş ve kendime yeni bir sayfa açıyordum artık. Üniversiteyi başka bir şehirde kazanmıştım geçen yıl ve her hafta sonu, tüm tatillerde hep o toksik arkadaşlarımın, ailemin olduğu şehire geri dönerdim.

Ama bu günden itibaren bu sorundan tamamen kurtulmuştum. Uzun süredir büyük çaba harcayacak biriktirdiğim para ve biraz da arkadaşımın yardımı ile kendime küçük olsa da benim için çok güzel olan bir ev almıştım.

Geriye kalan küçük eşyalarımı da yerleştirdim ve biraz dinlenmek için kendime bir fincan kahve alıp bahçeye çıktım.

Evimin tam karşısında çok büyük iki katlı bir ev vardı. Eski olduğu çok belliydi zaten ama mükemmel gotik yapısı onu fevkalade hale getiriyordu. Buradan evin bahçesini göre biliyordum ve sandığım kadarıyla burada kimse yaşamıyordu. Bir süre daha bahçede oturup kahvemi yudumlarken kapı zili çaldı. Birisini beklemiyordum. Aslında beni ziyaret edebilecek tek bir insan vardı aklımda amma onunla da sabah konuşmuştuk ve bana geleceğini söylememişti. Kalkıp eve geçtim ve kapıya yakınlaştım. Kapıyı açtığım zaman karşımda iki kız vardı.
Biri benle aynı boyda ve aynı yaşta gözüküyordu. Diğeri ise oldukça küçüktü. Küçük kızın elinde neredeyse kendisi kadar büyük olan oyuncak bebek vardı.

" Merhaba."

" Merhaba?"

" Rahatsız ediyorsak kusura bakma. Biz karşı evde oturuyoruz. Yeni birisinin buraya taşındığını duyunca bi' bakalım dedim. "

Yüzümdeki şaşkınlık gitmiş yerini gülümseme almıştı.

" Tabi hoş geldiniz. "

" Adım Kristy. Bu da küçük kardeşim Nova. "

" Memnun oldum. Ben de Vera."
Eğilip küçük kızın karşısında durdum ve işaret parmağımı küçük kızın burnuna dokundurdum.

" Demek adın Nova ha?"

Kız ilk başta hiç bir şey dememişti. Ama sonra konuşmaya başladı.

" Evet. Bu da oyuncağım. "

Küçük kıza nezaket amaçlı oyuncağın elini tutum.

" Seninle de tanıştığıma memnun oldum porselen kafa. "

Kristy ile ben bu dediğime gülerken Nova yüzünü buruşturup konuştu.

" Onun bir adı var. Anubis !"

" Üzgünüm. Buyurun içeri geçin lütfen. "

Beraber içeri geçip oturduk. Nova ile ablası bir koltukta otururken ben de başka koltukta oturmuştum. Oyuncak ise tam karşımda oturuyordu. Oldukça beyaz bir teni ve siyah saçları , koyu kırmızıgözleri vardı. Saçlarının bazı kısımları da gözleri gibi koyu kırmızı rengindeydi.

Bir süre daha beraber oturmuş sohbet etmiştik. Bir hafta sonra bir süreliğine buradan gideceklerdi.

İYİ GECELER.