3. Kabus

24 11 8
                                    

Ödev yüzünden baya yorulduğum için film izlemeyi bırakıp yaptığım yemeği bitirdim ve direk uyumak için odama çıktım.

Üzerimi değiştirip yatağımın üzerindeki örtüyü aldığım zaman yere birşey düşmüştü. Bu Anubis'ti . Onu yerden alıp dolaba koyacağım sırada durdum. Şimdi ben bu kadar ürkütücü bakan oyuncağın olduğu yerde uyuyamazdım.

" Üzgünüm Anobiscim ama böyle ürkütücü şekilde bakarak beni çok korkutuyorsun. "

Deyip kapını açtım ve onu kapının önüne yere koyup tekrar kapıyı kapatıp yatağıma uzandım.

🎃

Soğuk havayı hissetmemle gözlerim açmıştım. Yatağımda hafif dikeldiğim zaman gördüğüm şeyle gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Odamdayım ama odamdan eser kalmamıştı. Sanki yıllardır tadilat görmemiş gibi duruyordu.

Neler olduğunu anlamak için yataktan kalktım ve etrafı dikkatle incelemeye başladığım. Neden bilmiyorum ama oldukça yavaş haraket ediyordum ve bu ben istemeden oluyordu.

Olayları anlamaya aklım yetmiyordu. Böyle bir şeyin mümkün olması imkansızdı.

Acaba yıllardır uyuyor muydum ?

Aşağı salona indiğim zaman bu sefer ise tam karşımdaki şeyle korkudan altıma edecektim neredeyse.

Karşımdaki duvara büyük harflerle " SEN GEREKSİZ BİR BEDENİ TAŞIYAN APTAL BIR RUHSUN !!" yazıyordu.

O an bağırmamak için kendimi zor tuttum. Geri geri giderken arkadan birine çarpmamla durdum. Omzumda hissettiğim şey ile kafamı hafif çevirdiğim zaman omzumda kanlı el gördüm. Korkudan avazım çıktığı kadar bağırmıştım.






Çığlık atarak uyanmıştım. Hepsi bir rüyaymış! Hayır, hayır tam bir kabustu bu !

Yatakdan kalkıp odanın penceresini açtım. Sanki uzun süredir nefessiz kalmışım gibi hissediyordum.

Bir anda aşağıdan seslerin geldiği duyduğumda kalbim durmuş gibi hissetmiştim.

Biri evime mi girmişti yoksa ?

Zorda olsa korkudan hissetmediğim bedenimi haraket ettirip kapıya yaklaştım ve açıp dışarı koridora çıktım.

Duvarın arkasında durup bir anlığına oraya baktığım da salondaki Tia 'dan başkası değildi. Rahatlayarak derin nefes verdim ve duvarın arkasından çıktım. Tia beni fark etmiş olucak ki hemen yanıma geldi.

" Günaydınlar efendim."

Her zamanki gibi neşe saçıyordu. Ben hala rüyanın etkisinde olduğum için öylece Tia 'nın suratına bakıyordum. O da bir gariplik olduğunu anlamış olmalıydı ki yüzü endişeli bir hal aldı.

" N'oldu ya ?"

" Hiç.. sadece kabus gördüm. "

" Ya kıyamam. "

🎃

Tia ile beraber kahvaltı etmeye devam ederken gözüm kanepenin üzerindeki Anubis 'e kaydı. Ben onu oraya koymadım ki!

" Anubis 'ı sen mi buraya koydun Tia ?"

" Anubis ?"

" Oyuncak bebek yani." Deyip elimle işaret ettim.

" Ha onu mu diyorsun? Evet ben koydum. Kapının önündeydi. Neyse hadi kalk artık üniversiteye geç kalıyoruz. "

" Peki ."

Masayi toplayıp arkadaşım ile beraber evden çıktık.

ANUBİS - Cehennemi yaşamak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin