Stałaś się dla mnie obrazem na który nie patrzę
Bo przypomina mi ból moich wad
Stałaś się dla mnie farbą z krwi istnienia
Bo znasz mnie bardziej niz chce tego mój świat
Różo biała którą ukochałam
Najdroższy we wszechświecie kwiat
Daj mi spłonąć w mojej samotni
By nie płonął cały świat
Zabij mnie szybko i nie męcz
Czekam i leżę w krwi kałuży
Błogosławię każdy życia odłamek
Każda chwila mi się dłuży
Nie zerwiesz mnie u korzeni
Uschnięte pędy nic nie warte
Uśmiechać się będę nadal
W serca krwią moją utarte
CZYTASZ
Śpiący
Poetry"Ci którzy szczęśliwie śpią w nocy lepiej niech nie wiedzą co w głowach tych istot co w jej mrokach siedzą"
