Yıllardır bunaltıcı yaz sıcağında evde oturmaktan sıkılan yakın arkadaş grubu, biraz heyecan için kamp gezisi düzenlemeye karar verir. Uzak ve huzurlu bir ormanlık alana girdiklerinde eğlence ararken bir mağaraya rastlarlar. Bu mağaranın onları bamb...
Gökyüzünde büyük bir saat görünür ve çevre oluşmaya başlar. Etrafları bir sürü kendi kuklalarıyla kaplanmıştı. Hepsinin suratı korkunç bir haldeydi, sanki türlü türlü olaylara şahit olmuş ya da bu olayları yaşamış gibiydiler. Ekip, korkutucu kuklaların saldırıya geçebileceklerini düşündüğündendir kıpırdamadan sakince olacakları bekliyorlardı. Çekingen bakışlarla birbirlerini o kalabalıkta aradıkları sırada aniden çıkan korkunç bir gülme sesiyle birlikte kuklalar yok olur. Korkudan yürekleri ağızlarına gelmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çevre değişmeye başlar ve yerle gök ayna gibi aynı olur. Zemin sanki hareket ediyormuş gibi ayaklarının altındaki yer kayıyordu. Yerinde durdukları halde yön duyguları karışır ve ileri geri sarsılmaya başlarlar. Zemindeki dönüş hızlandıkça sendelemeleri artar ve düşmemek için dizlerinin üstüne çömelerek bu lanet şeyin bitmesini beklerler. Çok geçmeden sarsılma durmuştu. Eğik boyunlarını kaldırdıklarında bu sefer hipnoz eden siyah beyaz görüntüler dört bir yanlarını kuşatmıştı. Çevreden gelen ve yankı yapan şiddetli garip gürültüyle birlikte psikolojileri altüst oluyordu. Beyinleri bunu daha fazla kaldıramaz ve hipnoz olmaya başlarlar. Bazıları sonuna kadar açık göz kapaklarıyla görüntüyü izlerken bazıları da gözlerini ve kulaklarını kapatarak diğerleri gibi etkisi altında kalmamaya çalışıyordu. Hipnoz olmamak için ne kadar yerde uzanıp çırpınmaya çalışsalar da buna çok fazla maruz kaldıklarından hipnoz görseller kapalı gözlerinde canlanıyor, bilinçleri sarhoş olmuş gibi kayıyordu. Ağızlarını ve gözlerini açıp kapatarak kendilerini ayık tutmaya çalışırlar ama bir türlü bunu başaramazlar. Seslerin azalmasıyla kapalı gözlerini açtıklarında tüm görüntüler gitmişti.
Ece ve Danyal'ı ayakta dimdik durmuş boş boş bir yerlere bakarken görürler. Hemen yanlarına gidip onları sarsarak kendilerine getirirler. Ne yaşadıklarının farkında değillerdi. "Bir şeyiniz var mı?" diye sorduklarında ise kısa bir süre bu soruya cevap vermez, sonra kısık sesle "Yok" derler. Herkesin başı ortadan ikiye çatlayacak şekilde ağrıyor. Beyinleri bu kadar karmaşıklığı kaldırmada fazlasıyla zorlanıyordu. Hafif bir mide bulantısıyla birlikte arka arkaya kusmaya başlarlar. Ortalığı berbat etmişlerdi. Rahatlayıp kendilerine geldiklerinde etraflarına bakınırlar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
