Chapter 12 ငါ့မှာပြန်ရမဲ့နေရာရှိတယ် (၂)

74 5 0
                                    

"... ဘာမှ ထူးထူးခြားခြား မရှိပါဘူး။"

အယ်လီနာက ထိုသို့ပြောပြီး ထပ်မပြောတော့ချေ။ နှစ်ဦးသား၏စကားဝိုင်း အဆုံးသတ်ချိန်ကို စောင့်ဆိုင်းနေကြသော အစေခံများက ချဥ်းကပ်လာခဲ့ကြ၏။

"သခင်မလေး၊ ရထားလုံးပေါ်က ခရီးဆောင်အိတ်တွေကို ဘယ်ကိုရွှေ့လိုက်ရပါမလဲ။"

"အကုန်လုံးကို ငါ့အခန်းထဲရွှေ့လိုက်။

သူ(မ)၏အမိန့်အရ အစေခံများသည် ခရီးဆောင်အိတ်ကြီးများကိုသယ်ဆောင်ပြီး လက်ချင်းတွဲကာ လမ်းလျှောက်နေသော အယ်လီနာနှင့် မိုင်ရာဘယ်လာတို့နောက်မှ လိုက်လာခဲ့ကြ၏။ နှစ်ဦးသားကိုမြင်နေရသည့်မြင်ကွင်းမှာ အကြည့်လွှဲရက်စရာမရှိပေ။

အယ်လီနာတစ်ယောက် မြိုးစား၏သမီးအဖြစ် မနေထိုင်ခဲ့တာကြာပြီမို့ သူ(မ)၏အပြုအမူများကို ခက်ခက်ခဲခဲ ထိန်းညှိနေရသော်လည်း အပြင်ပိုင်းမှာ မပေါ်လွင်စေဘဲ ကျက်သရေတင့်စွာ လျှောက်လှမ်းနေခဲ့သည်။ သူ(မ)က မြို့စား၏သမီးဖြစ်ပြီး အိမ်တော်၏တာဝန်ရှိသူဖြစ်ရာ သူ(မ)၏ဟန်ချက်တို့ကို ထိန်းသိမ်းရပေမည်။

ရာထူးနိမ့်ကျသူတို့၏ မကျေနပ်မှုများကို နားလည်သဘောပေါက်ပြီး အလွန်အကျွံ မပြုမိစေရန်လည်း အရေးကြီးပေသည်။ သူ(မ) ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ထိုကိစ္စ၌ အာရုံစိုက်ခဲ့ပြီး အတိတ်ဘဝတုန်းကလည်း ကောင်းမွန်စွာ ထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့သည့်အတွက် ယခု ဘလေဆယ်မိသားစု၏ အစေခံများအားလုံး ကောင်းမွန်စွာဖွဲ့စည်းထားပြီး စည်းကမ်းရှိကြပေသည်။

"ခရီးစဥ်က ဘယ်လိုနေလဲလို့၊ ဟမ်...?"

"အင်း... မမ မပြောတတ်ဘူး။ ခရီးတစ်ဝက်လေညက်ရောက်တော့ အစာအိမ်နာလာတာနဲ့..."

မိုင်ယာဘယ်လာသည် အယ်လီနာတစ်ယောက် ခရီးတစ်ဝက်ကနေ အဘယ့်ကြောင့် ပြန်လှည့်လာမှန်း သိချင်နေခဲ့၏။ သို့သော် သိလိုက်ရပြီးနောက် မိုင်ယာဘယ်လာ၏တုံ့ပြန်မှုက အယ်လီနာ ထင်ထားတာထက်တောင် မုန်တိုင်းထန်နေခဲ့သည်။

"ဘာ? တစ်ခုခု အစားမှားသွားလို့လား။"

"အခု သက်သာသွားပါ-"

ပြန်လည်မွေးဖွားလာသော အမျိုးသမီးသူရဲကောင်းDonde viven las historias. Descúbrelo ahora